Παιδιά μου,
ἂν ὁ ἄφρων πλούσιος, ὅταν ἔκτιζε τὶς ἀποθῆκες του, σκεφτόταν νὰ κάνει καὶ ἕνα καλύβι γιὰ κάποιον ποὺ εἶχε ἀνάγκη, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν καταδίκαζε,
ἀλλὰ αὐτὸς δὲν σκέφτηκε κανέναν ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, γι᾿ αὐτὸ ἐπέσυρε καὶ τὴν τιμωρία τοῦ Θεοῦ·
καὶ τελείωνε: νὰ δίνετε, νὰ δίνετε, παιδιά μου, ὅλα τὰ μετράει ὁ Θεός.
καὶ τελείωνε: νὰ δίνετε, νὰ δίνετε, παιδιά μου, ὅλα τὰ μετράει ὁ Θεός.
π. Εὐάγγελος Χαλκίδης
Πηγή: Σταχυολογήματα ἀπὸ τὴν θαυμαστὴ ζωή τοῦ π. Εὐάγγελου Χαλκίδη, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 34.