Μέγα δῶρο ἀληθῶς
ἡ εἰς Θεὸν ἐλπίς!
Αὐτὴ εἶναι
ἡ γνησία θυγατέρα τῆς πίστεως.
Ἡ πίστις γεννᾶ
εἰς τὴν καρδία τοῦ ἀνθρώπου
τὴν εἰς Θεὸν ἐλπίδα·
ἡ ἀπιστία ἐξαλείφει καὶ
αὐτὰ τὰ ἴχνη αὐτῆς.
π. Φιλόθεος Ζερβάκος
Πηγή: Πατρικὲς ἐπισημάνσεις πόνου καὶ ἐγρήγορσης, μετάνοιας καὶ ὁμολογίας πρὸς σωτηρία μας, Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 14.
Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβᾶκος τὴν 13ην Ἰουλίου τοῦ 1965 ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ Φωτίου Κόντογλου ἔγραψε μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς:
Ὁ Φώτης ἦτον δι᾿ ἐμέ, τὸν πνευματικόν του πατέρα, μία πνευματικὴ βακτηρία εἰς τὸν ἀγῶνα κατὰ τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως καὶ τῶν πατρικῶν παραδόσεων. Διὰ τοῦτο καὶ μοῦ ἐστοίχισεν ἰδιαιτέρως ὁ θάνατός του.
Ἀπωλέσαμεν ἓν πνευματικὸν κεφάλαιον. Ἐστερήθημεν ἑνὸς στρατιώτου τοῦ Χριστοῦ με ζῆλον Ἠλιοῦ. Ἧτο πύρινος εἰς τὴν καρδίαν, φλογερὸς εἰς τὴν πένναν, ἀπαράμιλλος εἰς τὸν χρωστῆρα. Ἡ ἀναχώρησίς του ἐκ τῶν προσκαίρων εἰς τὰ ἀεὶ διαμένοντα ἀφῆκε μέγα κενόν, δυσαναπλήρωτον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καὶ τὴν Ἑλλάδαν. Ἠγάπα καὶ ἠγωνίσθη ἕως θανάτου ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος. Προσετέθη καὶ ἐνεγράφη ὡς πολίτης τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἀλλ᾿ ἡ ἐπίγειος πατρίς του, ἡ πονεμένη καὶ μαρτυρικὴ Ἑλλάς, ἐστερήθη ἑνὸς τέκνου της, ἑνὸς πολίτου, ὅστις ἐπεθύμει καὶ ἐδίψα να ἴδῃ τὴν πατρίδα του μεγάλην καὶ ἔνδοξον, ὅπως τὴν ἀνέδειξαν καὶ μᾶς τὴν παρέδωκαν οἱ μεγάλοι αὐτοκράτορες τοῦ Βυζαντίου καὶ οἱ ἔνδοξοι ἥρωες τοῦ ῾21· τὴν Ἑλληνικὴν πατρίδα, τὴν ὁποίαν πολλοὶ ἐκ τῶν σημερινῶν μισελλήνων ζητοῦν να τὴν παραδώσουν εἰς ἀθέους βαρβάρους ἐχθρούς.
Ὁ μακαριστὸς Φώτης, ἐκοπίασεν, ἵδρωσεν, ἠγρύπνησεν, ἠργάσθη ἀκαπονήτως καὶ σθεναρῶς εἰς τὸν μυστικὸν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου καὶ ἐπολλαπλασίασε τὸ δοθὲν αὐτῷ τάλαντον ἢ μᾶλλον τὰ δοθέντα τάλαντα· ὡς ἐκ τούτου, δίκαιον ἦτο ν᾿ ἀναπαυθῇ ἐκ τῶν κόπων του. Προφανῶς θὰ ἤκουσε καὶ θὰ ἀκούσῃ κατὰ τὴν τελικὴν κρίσιν τὴν γλυκυτάτην προσφώνησιν καὶ πρόσκλησιν τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ· «εὖ δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγων ἐφάνης πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω. Εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου». Ἀσφαλῶς, ἐπειδὴ τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγωνίσθη, τὸν δρόμον τετέλεκε καὶ τὴν πίστιν τετήρηκε, θὰ λάβῃ τὸν τῆς δικαιοσύνης στέφανον παρὰ τοῦ βλέποντος τὰς τῶν ἀνθρώπων καρδίας καὶ νέμοντος στέφος ἄφθαρτον. Ἔσπειρεν ἐν δάκρυσιν ἐπὶ τῆς γῆς, θερίζει ἤδη ἐν ἀγαλλιάσει στάχυας ἀειζωοτροφίας ἐν οὐρανοῖς. Εἴθε καὶ ἡμᾶς να εὕρῃ μιμητάς του εἰς τὸν ζῆλον του καὶ τὴν καλὴν ὁμολογίαν. Ἡ μνήμη του ἂς εἶναι αἰωνία.
Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος Ζερβᾶκος
Πηγή: agiazoni.gr
Ἐμπειρίες ἑνὸς ταπεινοῦ λευΐτη
Ὁ π. Δημήτριος Γκαγκαστάθης (1902-1975), ἕνας ἁπλοϊκὸς καὶ ἅγιος κληρικὸς τοῦ αἰῶνα μας, ὅταν λειτουργοῦσε εἶχε θεῖες θεωρίες καὶ ἐμπειρίες. Διηγεῖται ὁ ἴδιος: Κάποτε, στὴ μεγάλη εἴσοδο, κι ἐνῷ πλησίαζα στὴν ὡραία πύλη, εἶδα ἀριστερά μου ἕνα ὄμορφο παιδάκι, ποὺ χάθηκε σὰν σκιά. Συγχρόνως ἀκούστηκε κρότος ἀπὸ τὸ καντήλι τῆς Παναγίας, ποὺ ἄρχισε νὰ κουνιέται μέχρι τὸ τέλος τῆς λειτουργίας. Σὲ μία νυχτερινὴ λειτουργία μου στὸ ναὸ τῶν Ταξιαρχῶν, εἶδα τὴν ὥρα τῆς δοξολογίας τὸ ἴδιο ἐκεῖνο παιδάκι νὰ στέκεται μπροστὰ στὴν προσκομιδή, καὶ νὰ ἐξαφανίζεται πάλι σὰν καπνός.
Ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος λειτούργησα στὴν ἱερὰ μονὴ Ἁγίας Τριάδος Μετεώρων. Τί εὐλογία Θεοῦ! Ἐκείνη ἡ λειτουργία θὰ μοῦ μείνει ἀλησμόνητη· στὴ μεγάλη εἴσοδο κατέβηκε ἀπὸ ἀριστερὰ μία γυναίκα, ἀπὸ δεξιὰ ἕνας ἄνδρας μ᾿ ἕνα μικρὸ παιδί, ἐνῶ πλῆθος ἀπὸ ἄλλα παιδάκια ἀκολουθοῦσαν τὰ τίμια Δῶρα.
Κάτι ἀνάλογο συνέβη στὶς 8 Αὐγούστου 1954· στὶς 5 τὸ πρωὶ ξεκίνησα γιὰ τὸ χωριὸ Ἀρδάνι. Περπατοῦσα κι ἔψαλλα κατανυκτικοὺς ὕμνους γιὰ νὰ εὐχαριστήσω τὸν Κύριο καὶ τὴ Θεοτόκο. Φτάνοντας στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ, ἄρχισα τὸν ὄρθρο, καὶ στὴ συνέχεια μπῆκα στὴ θεία λειτουργία μὲ πνευματικὴ εὐφροσύνη καὶ ἀγαλλίαση. συνέβη τότε τὸ ἑξῆς θαυμαστό: Ὅσα παιδιὰ ἀπὸ 12 ἐτῶν καὶ κάτω βρίσκονταν στὸ ναό, ἔβλεπαν στὸ ἱερὸ δύο μεγάλες σκάλες, πάνω στὶς ὁποῖες ἀνέβαιναν καὶ κατέβαιναν παιδάκια λουσμένα στὸ Φῶς. Ὅταν διάβαζα τὸ Εὐαγγέλιο, γέμισε ἀπὸ παιδάκια ἡ ἁγία τράπεζα· τὴν ὥρα τῆς μεγάλης εἰσόδου ἡ νεωκόρος εἶδε νὰ κατεβαίνει ἀπὸ τὴν ἀριστερὴ σκάλα μία γυναίκα κι ἀπὸ τὴ δεξιὰ ἕνας ἄνδρας μ᾿ ἕνα μικρὸ παιδί, ἐνῶ πλῆθος παιδάκια ἀκολουθοῦσαν τὴ μεταφορὰ τῶν τιμίων Δώρων.
Μερικὲς φορὲς ὁ παπα-Δημήτρης, τὴν ὥρα τῆς θείας λειτουργίας, εἶχε ἐνοχλήσεις ἀπὸ τοὺς δαίμονες: Κάποτε, διηγεῖται, ἐνῶ λειτουργοῦσα, ἀκούω ἔξω θορύβους. Βγαίνω, καὶ τί νὰ δῶ! Οἱ σατανάδες χτίζανε πολυκατοικία. Ἄλλος κρατοῦσε μυστρί, Ἄλλος φτυάρι… Τοὺς σταύρωσα, κι ὅλα ἐξαφανίστηκαν. Ἄλλοτε, ἐνῶ λειτουργοῦσα τὴ νύχτα, μπῆκαν στὴν ἐκκλησία κι ἄρχισαν ν᾿ ἀναποδογυρίζουν τὶς καρέκλες. Ὁ ἀρχηγός τους μάλιστα μπῆκε στὸ ἱερό, ἔκλεισε τὸ παραθυράκι καὶ μ᾿ ἔπιασε ἀπ᾿ τὸ λαιμὸ νὰ μὲ πνίξει. Ἐπικαλέστηκα τοὺς ἅγιους Ταξιάρχες, κι ἀμέσως χάθηκαν.
Οἱ δαίμονες, μὲ παραχώρηση Θεοῦ, μπαίνουν μέσα στὴν ἐκκλησία καὶ βάζουν λογισμοὺς στοὺς πιστούς. Μόλις ὅμως ποῦν οἱ ψάλτες τὸ χερουβικὸ καὶ βγεῖ ὁ ἱερέας γιὰ τὴ μεγάλη εἴσοδο, ἀμέσως φεύγουν. Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1968, ἐνῶ λειτουργοῦσε ὁ παπα-Δημήτρης, ἀνάμεσα στὸ ἐκκλησίασμα ἦταν κι ἕνα κορίτσι 14 ἐτῶν, ποῦ τὸ βασάνιζε ὁ σατανᾶς. Τὴν ὥρα τοῦ χερουβικοῦ ἔβγαλε ξαφνικὰ μία τρομερὴ κραυγὴ κι ἔπεσε κάτω σὰν νεκρό. Οἱ πιστοὶ ἀνησύχησαν. Σὲ λίγα λεπτὰ ὅμως τὸ σήκωσαν σὲ καλὴ κατάσταση, σωφρονισμένο. Στὸ τέλος μάλιστα τῆς θείας λειτουργίας ἔγινε Παράκληση, καὶ τὸ κορίτσι ἔφυγε ἀπὸ τὴν ἐκκλησία πολὺ διαφορετικό.
Κάθε φορὰ ποὺ ὁ παπα-Δημήτρης λειτουργοῦσε στὸ ναὸ τοῦ χωριοῦ του, τοὺς Ἁγίους Ταξιάρχες, ἡ ἁγία τράπεζα εὐωδίαζε. Αὐτὸ συνέβαινε μερικὲς φορὲς καὶ σὲ ἄλλους ναούς. Ἡ εὐωδία παρουσιαζόταν κυρίως μετὰ τὴ μεγάλη εἴσοδο, ὅταν τοποθετοῦσε τὰ ἄχραντα Μυστήρια πάνω στὴν ἁγία τράπεζα. Ἄλλοτε παρουσιαζόταν τὴν ὥρα τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στὸ «τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν… ».
Συχνὰ ἔβαζε βαμβάκι κάτω ἀπὸ τὸ ἀντιμήνσιο πρὶν ἀρχίσει ἡ θεία λειτουργία, καὶ τελειώνοντας, τὸ βαμβάκι μυροβολοῦσε. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ τὸ μαρτυροῦν πολλοί, ποῦ συγκλονίστηκαν καὶ τονώθηκαν στὴν πίστη. Τὸ ἄρωμα τῆς ἁγίας τραπέζης δυνάμωνε τὸ λειτουργὸ καὶ τὸν ἀνακούφιζε. Κάποτε ἔβγαινε τόσο ἄφθονο, ὥστε δυσκολευόταν ν᾿ ἀναπνεύσει. Μία φορὰ μάλιστα ἢ εὐωδία ἔβγαινε σὰν ἕνας μικρὸς στύλος καπνοῦ καὶ πλημμύρισε ὅλη τὴν ἐκκλησία.
Ὅταν ὁ παπα-Δημήτρης ζήτησε καὶ τὴ γνώμη τοῦ π. Φιλόθεου Ζερβάκου, ἐκεῖνος ἀπάντησε: Δὲν πρέπει ν᾿ ἀμφιβάλλουμε ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα παράδοξο θαῦμα. τὸ πιὸ βέβαιο εἶναι πὼς ἡ εὐωδία προέρχεται ἀπὸ τὴ θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποῦ σὰν Ἀμνὸς σφαγιάζεται πάνω στὴν ἁγία τράπεζα γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Πιθανὸν ὅμως νὰ προέρχεται καὶ ἀπὸ τὰ ἅγια λείψανα ποῦ βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴν ἅγια τράπεζα ἢ καὶ ἀπὸ τὰ ἐγκαίνια.
Πηγή: agiazoni.gr
Ἀπὸ κτίσεως κόσμου
ὅλοι οἱ ἄνθρωποι,
οἱ λαοί καὶ τὰ ἔθνη
μόνον διὰ τῆς πίστεως
ηὐτύχυσαν,
ηὐξήθησαν καὶ
ἐδοξάσθησαν.
π. Φιλόθεος Ζερβάκος
Πηγή: Ἡμερολόγιο 2022 μὲ πνευματικά ἐφόδια γιὰ τοὺς ἐσχάρτους καιρούς, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 174.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες δὲν ἐπλανήθησαν
διότι εἶχον ταπείνωσιν,
εἶχον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον,
τὸ ὁποῖον τοὺς ὁδήγει καὶ
δὲν τοὺς ἄφηνε νὰ πλανηθοῦν.
Ἀγαπητά μου τέκνα, ἔχετε θάρρος,
αὐτὸ εἶναι σημεῖον ἀποδεικτικόν,
ἐπειδὴ ἀγαπᾶτε τὸν Θεὸν
γι᾿ αὐτὸ σᾶς μισοῦν οἱ ἄνθρωποι.
π. Φιλόθεος Ζερβάκος
Πηγή: Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου, Τεῦχος 17, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 48 & 49.
Ἐὰν ἔχωμεν ἀγάπην καὶ εἰς ταύτην τὴν πρόσκαιρον ζωὴν ὁ Θεὸς θὰ εἶναι μαζί μας καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν τὴν αἰώνιον θὰ μᾶς κάνη, ἐκεῖ, μετόχους καὶ κοινωνοὺς τῆς βασιλείας Του, τῆς ὁποίας εἴθε νὰ ἐπιτύχωμεν πάντες.
Πολλοί κλητοί, ὁλίγοι ἐκλεκτοί. Ἂς γίνωμεν ἀπὸ τοὺς ὁλίγους ἐκλεκτοὺς.
Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ εὐχή μου νὰ εἶναι πάντοτε μαζί σου.
Μετὰ πατρικῆς ἀγάπης καὶ ἐγκαρδίων εὐχῶν
ὁ πνευματικὸς σου πατήρ
Φιλόθεος Ζερβάκος Ἀρχιμ.
Πηγή: Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Τεῦχος 10, (ἀπόσπασμα ἐπιστολῆς τοῦ π. Φιλοθέου Ζερβάκου), σελ. 97.
«…Καὶ εἰς τὰς ἐσχάτας καὶ πονηρὰς αὐτὰς ἡμέρας, κατὰ τὰς ὁποίας πάντες ἐξέκλιναν ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἀφῆκεν τὴν Ἐκκλησίαν Του ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, τὴν ὁποίαν Αὐτὸς μόνος ἵδρυσε καὶ ἐστερέωσε, ἵνα μένῃ ἀσάλευτος εἰς τὸν ἅπαντα αἰῶνα…
Ἀλλὰ καθὼς εἰς πάσας τὰς γενεάς, πολεμουμένη καὶ κινδυνεύουσα ὑπὸ ἀοράτων καὶ ὁρατῶν ἐχθρῶν, ζητούντων ἀφανίσαι Αὐτήν, ἀνέδειξεν ἄνδρας πλήρεις πίστεως καὶ ἀγάπης, πλήρεις ζήλου, ἀνδρείας, σοφίας, χάριτος, συνέσεως καὶ λόγου Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ὡς λέοντες κατεδίωξαν μακρὰν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πάντα ἐχθρὸν καὶ πολέμιον, οὕτω καὶ νῦν καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας δὲν θὰ παύσῃ νὰ ἀναδεικνύῃ τοιούτους ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ κλίνουν γόνυ τῷ νέῳ Βάαλ Πάπᾳ καὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ.
Καὶ ἂν πάντα τὰ ἔθνη καὶ πάντες οἱ λαοὶ προσκυνήσουν τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου, διὰ νὰ διαφθείρῃ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν, οἱ δίκαιοι, οἱ στρατιῶται τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου θὰ ψάλωσιν· «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός…»
π. Φιλόθεος Ζερβάκος
Πηγή: Ὀρθόδοξος Κυψέλη & orthodoxostypos.gr
