Τὸ σῶμα τῆς ἀφθαρσίας
θὰ εἶναι γήινο,
χωρὶς χυμοὺς καὶ ὄγκο καὶ
θὰ μεταβληθεῖ μὲ τρόπο ἄρρητο
ἀπὸ ψυχικὸ σῶμα σὲ πνευματικό,
ὥστε καὶ χωμάτινο νὰ εἶναι,
ἀλλὰ καὶ οὐράνιο,
ἕνεκα τῆς λεπτῆς ὑφῆς ποὺ θὰ προέρχεται
ἀπὸ τὴν θεία ὁμοίωση.
Δηλαδὴ ὅπως πλάστηκε στὴν ἀρχή
τέτοιο θὰ ἀναστηθεῖ,
γιὰ νὰ γίνει ὅμοιο μὲ τὴ μορφὴ
τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου,
μὲ τὴν ὁλοκληρωτικὴ
μέθεξη τῆς θεώσεως.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης
Πηγή: Φιλοκαλία, «Τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας», Τόμος Δ΄, σελ. 184.
Ἡ μετάνοια γεννᾶ
τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν.
Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν
καθαρίζει τὴν ψυχὴ
καὶ ἔτσι
ἀπελευθερωνόμαστε
ἀπὸ τὰ πάθη.
Όσιος Θαλάσσιος ὁ Λίβυος
Ἡ ψυχή, ποὺ θέλει νὰ μείνει παρθένος καὶ νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὸ Θεό, δὲν πρέπει ν’ ἀπομακρύνεται μόνον ἀπὸ φανερά ἁμαρτήματα, ὅπως ἡ πορνεία, ὁ φόνος, ἡ κλοπή, ἡ γαστριμαργία, ἡ κατάκριση, τὸ ψεῦδος, ἡ φυλαργυρία, ἡ πλεονεξία, καὶ τὰ ὅμοια, ἀλλὰ πολύ περισσότερο ἀπὸ τὰ ἀφανὴ καὶ κρύφια.
Δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία, κενοδοξία, ἀνθρωπαρέσκεια, ὑποκρισία, φιλαρχία, δολιότητα, κακοήθεια, μῖσος, ἀπιστία, φθόνο, φιλαυτία, ὑπερηφάνεια καὶ τὰ ὅμοια.
Κατὰ τὴ Γραφή, τὰ ἐσωτερικά αὐτὰ ἁμαρτήματα εἶναι ἴσα μὲ τὰ ἐξωτερικά. Γιατὶ λέει «Ὁ Κύριος διασκόρπισε ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων», καὶ· «Ὁ Κύριος ἀποστρέφεται τὸν αἱμοχαρὴ καὶ δόλιο ἄνθρωπο», δείχνοντας μ’ αὐτό, ὅτι τὴ δολιότητα ὁ Κύριος τὴν ἀποστρέφεται ἴσα μὲ τὸ φόνο.
Ἐπίσης λέει «γι’ ἀνθρώπους, ποὺ μιλοῦν εἰρηνικὰ στοὺς ἄλλους, μέσα τους ὅμως σχεδιάζουν κακά». Καὶ πάλι· «Μέσα στὴν καρδιά σας συλλογίζεστε πῶς νὰ διαπράξετε ἀνομίες στὴ ζωή».
Καὶ «ἀλλοίμονό σας, ὅταν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σᾶς ἐπαινοῦν», ὅταν δηλαδὴ ἐπιδιώκετε ν’ ἀκοῦτε καλά γιὰ τὸν έαυτό σας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ κρέμεστε ἀπὸ τὴ γνώμη καὶ τοὺς ἐπαίνους τους. Ἐπειδὴ, πῶς εἶναι δυνατό νὰ διαφύγετε τὴν προσοχὴ τῶν ἀνθρώπων γιὰ πάντα, ὅταν κάνετε τὸ καλό;
Ἄλλωστε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος λέει· «Ἔτσι νὰ λάμψει τὸ φῶς σας μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους». Καὶ προσθέτει· «Νὰ ἐπιδιώκετε νὰ πράττετε τὸ καλό γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι τὴ δική σας, οὔτε νὰ ἐπιθυμεῖτε ἀνθρώπινους ἐπαίνους». Γιατὶ «πώς μπορεῖτε νὰ ἔχετε πίστη, ἀφοῦ ἐπιζητεῖτε ὁ ἕνας τὸν ἔπαινο τοῦ ἄλλου καὶ ὄχι τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ.».
Καὶ ὁ Ἀπόστολος μᾶς παραγγέλλει· «Εἴτε τρώτε, εἴτε πίνετε, εἴτε ό,τιδήποτε κάνετε, ὅλα νὰ τὰ κάνετε γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ.» Καὶ ὁ Θεολόγος Ἰωάννης κατατάσσει τὸ μῖσος μαζὶ μὲ τὸ φόνο, λέγοντας· «Αὐτὸς ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του εἶναι ἀνθρωποκτόνος».
Ὅσιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
Πηγή: ἐδῶ
Οἱ πνευματικὲς θεωρίες, ὅπως γνωρίζω, εἶναι ὁκτώ: οἱ ἐπτὰ εἶναι αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἐνῶ ἡ ὄγδοη εἶναι ἐργασία τοῦ μελλοντικοῦ, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ.
Πρώτη λοιπὸν εἶναι ἡ γνώση τῶν θλίψεων καὶ πειρασμῶν τοῦ βίου, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Δωρόθεος, καὶ ἡ λύπη γιὰ κάθε ζημία ποὺ ἔπαθε ἡ ἀνθρώπινη φύση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.
Δεύτερη, ἡ γνώση τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ τῶν εὐεργεσιῶν τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέει ὁ Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, ὁ ἅγιος Ἰσαάκ καὶ πολλοὶ ἄλλοι πατέρες.
Τρίτη, ἡ γνώση τῶν πρὶν ἀπὸ τὸ θάνατο καὶ τῶν μετὰ τὸν θάνατο δεινῶν, ὅπως ἀναφέρονται μέσα στὶς θεῖες γραφές.
Τέταρτη, ἡ μελέτη τῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν μαθητῶν Του στὸν κόσμο αὐτό, καὶ τῶν ἔργῶν καὶ τῶν λόγων τῶν λοιπῶν ἁγίων, μαρτύρων καὶ ὁσίων πατέρων.
Πέμπτη, ἡ γνώση τῆς φύσεως καὶ τῆς μεταβολῆς τῶν πραγμάτων, ὅπως λένε οἱ ἅγιοι πατέρες Γρηγόριος καὶ Δαμασκηνός.
Ἔκτη, ἡ θεωρία τῶν ὄντων, δηλαδή ἡ γνώση καὶ προσεκτικὴ παρατήρηση τῶν αἰσθητῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ.
Ἔβδομη, ἡ προσεκτικὴ παρατήρηση τῶν νοητῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ
Ὄγδοη, ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ, ποὺ λέγεται Θεολογία.
Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός
Πηγή: Φιλοκαλία, «Τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας», Τόμος Γ΄, σελ. 98.
Οἱ κύριες αἰτίες τοῦ πολέμου , οἱ ὁποῖες μᾶς ἔρχονται ἀπὸ παντοῦ καὶ μέσω τῶν πάντων, εἶναι τρεῖς:
ἡ ἔξη, ἡ μὴ ὀρθὴ χρήση τῶν πραγμάτων καὶ ὁ φθόνος καὶ πόλεμος τῶν δαιμόνων κατὰ παραχώρηση τοῦ Θεοῦ....
...Στέναξε μέχρις ὅτου γυμνωθεῖς ἀπὸ τὰ πάθη καὶ φορέσεις τὴν οὐράνια κατοικία καὶ τὴ μορφὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ποὺ σε ἔπλασε κατ᾿ εἰκόνα Του.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Δ΄,«Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας» σελ. 204.
Ἡ φιλήδονη καρδιά
γίνεται φυλακή καί ἁλυσίδα
γιά τήν ψυχή τήν ὥρα τοῦ θανάτου,
ἐνῶ ἡ φιλόπονη καρδιά
εἶναι πόρτα ἀνοιχτή
στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Ὅσιος Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής
Ὁ νόμος τῆς ἐλευθερίας
γίνεται εἰς ἡμᾶς γνωστός
διὰ τῆς ἀναγνώσεως,
ἀλλὰ τὸ βάθος του γίνεται καταληπτὸν
διὰ τῆς ἐργασίας τῶν ἐντολῶν.
Πλὴν ὅμως ἡ τελείωσις του
ἐπιτυγχάνεται
διὰ τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ.
Ὅσιος Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής
Πηγή: Τὰ 200 κεφάλαια περὶ πνευματικοῦ νόμου, Ὁσίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ, Μετάφρασις Θεοκλήτου Διονυσιάτου, «Σπηλιώτη», σελ. 16, κεφ. 32.
Ἡ ταπείνωση γεννιέται ἀπὸ τὴ γνώση,
καὶ ἡ ἴδια γεννᾶ τὴ διάκριση,
ἀπὸ τὴν ὁποία γεννιέται ἡ διόραση,
ποὺ ὁ Προφήτης τὴν ὀνομάζει «βουλή»·
αὐτὴ βλέπει τὰ πράγματα κατὰ φύση καὶ
ἔτσι νεκρώνεται ὁ νοῦς ἀπὸ τὸν κόσμο
μέσω τῆς θεωρίας τῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ.
Σ᾿ Αὐτόν ἀνήκει ἡ δόξα στοὺς αἰῶνες.
Ἀμήν.
Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός
Ὁ φίλος τῆς ἀρετῆς
πρέπει νὰ ἔχει πολλὴ διάκριση,
ὥστε νὰ γνωρίζει καλὰ
τὴ διαφορὰ τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ
καὶ νὰ ἐλέγχει καὶ νὰ κατανοεῖ
τὰ ποικίλα τεχνάσματα τοῦ πονηροῦ,
ὁ ὁποῖος συνηθίζει νὰ ἐξαπατᾶ
τοὺς περισσότερους
μὲ ἀληθοφανεῖς φαντασίες.
Πλὴν ὅμως ἡ ἐπιφύλαξη
εἶναι πάντοτε ὡφέλιμη.
Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
Πηγή: Φιλοκαλία, «Περιβόλι τῆς Παναγίας», Τόμος Γ΄σελ.: 266.
 |
| Ἀγρυπνία στὴν Ἱ.Μ.Μ. Βατοπαιδίου - Ἅγιον Ὄρος |