Ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ γῆ πού γονιμοποιεῖται ἀπό τή βροχή τῆς Θείας Χάριτος.
Ἡ ὑπομονή εἶναι συμπυκνωμένη Θεία Ἐνέργεια στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ στέγη τῶν κοινοβιατῶν πού θέλουν νά εἶναι «μωροί διά Χριστόν».
Ἡ ὑπομονή δέν εἶναι ἀποτυχία, ἀλλά πηγάζει ἀπό τό βίωμα τῆς ἐν Χριστῷ εὐστοχίας καί ἐπιτυχίας.
Ἡ ὑπομονή δέν εἶναι καρπός δειλίας· εἶναι ἀνάπτυξις καί καλλιέργεια γενναιοφροσύνης.
Ἡ ὑπομονή μαρτυρεῖ τήν ἀδιάκοπη παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν ζωή ἐκείνου πού τήν ἔχει.
Ἡ ὑπομονή φανερώνει τήν ἐρωτική προσκόλλησι στή «ζωή τοῦ Σταυροῦ».
Ἡ ὑπομονή κυοφορεῖ οὐράνια χαρίσματα, εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν Ἁγίων καί ἡ ἀσφάλεια τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ καλοῦ.
Ἡ ὑπομονή δίνει τό χρῖσμα τοῦ «ἀπείρου» στίς μικρές ἀρετές τῆς καθημερινῆς ζωῆς.
Ἡ ὑπομονή κάμνει ἔγκυρη τήν ἐπαγγελία τῶν μεγάλων καί «θεολογικῶν» ἀρετῶν τῆς Πίστεως, τῆς Ἐλπίδος καί τῆς Ἀγάπης·
Ὑπομονή χωρίς πίστι εἶναι πλοῖο ἔξω ἀπό τή θάλασσα
Ὑπομονή χωρίς ἐλπίδα εἶναι πλοῖο χωρίς προορισμό ταξιδίου
Ὑπομονή χωρίς ἀγάπη εἶναι πλοῖο χωρίς πλήρωμα καί καπετάνιο
Ἡ ὑπομονή ἔχει γλῶσσα τή σιωπή καί χρησιμεύει γιά τροφή της.
Ἡ ὑπομονή εἶναι ἐχθρός τῆς προσωποληψίας καί τῆς ἐκλεκτικότητος.
Ἡ ὑπομονή εἶναι προϋπόθεσις τῆς ὀρθῆς διακρίσεως προσώπων καί πραγμάτων.
Ἡ ὑπομονή εἶναι ὑπαρξιακή ἄρνησις τοῦ ἐγωϊσμοῦ.
Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ θρόνος τῆς ταπεινώσεως καί τό ἅρμα τῆς εἰρήνης.
Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ σπόγγος πού ἐσπόγγισε τούς θρόμβους τοῦ Ἰησοῦ στόν Κῆπο τῆς Γεσθημανῆ.
Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ ταξιθέτης μας στή χώρα τῆς αἰωνίου μακαριότητος.
Ἡ ὑπομονή εἶναι τό χαλί-διάδρομος πάνω στό ὁποῖο βηματίζει ἡ Ἁγία Τριάδα γιά νά εἰσέλθει στήν ψυχή μας.
Διδάσκαλος τῆς ὑπομονῆς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐνῶ τῆς ἀνυπομονησίας ὁ σατανᾶς.
ΠΕΡΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑΣ
Ἡ ἀνυπομονησία ἔχει στενή συγγένεια μέ τή δραστηριότητα τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι τό ἆγχος τοῦ ἐγωϊσμοῦ ἤ ἡ κραυγή τοῦ πεινασμένου στομαχιοῦ του.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι καρπός ὑπαρξιακῆς ἀνασφάλειας καί μαρτυρία δαιμονικῆς ἀναμίξεως στίς ὑποθέσεις μας.
Ἡ ἀνυπομονησία φανερώνει ἀστοχία καί ἀποτυχία στά μεγάλα θέματα τῆς ζωῆς μας.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἐχθρός τῆς εἰρήνης καί σύμβουλος τῆς ἐγκληματικότητος.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι δειλία πού πολλάκις παρουσιάζεται μέ ἔνδυμα γενναιότητος.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ὑπαρξιακή ἄρνησις τοῦ Σταυροῦ, πρόδρομος τῆς ἀπελπισίας καί μητέρα τῆς αὐτοκτονίας.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἄγνωστος στόν ἡρωϊσμό.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι πρόδρομος τοῦ θυμοῦ καί συνοδός μας στήν κόλασι.
Ἡ ἀνυπομονησία γεννᾶ στεῖρα δάκρυα, ἀδιακρισία καί πνευματική τυφλότητα.
Μικρή ἀνυπομονησία κηλιδώνει τίς μεγάλες ἀρετές καί μεγάλη τίς σκοτώνει.
Ἡ ἀνυπομονησία μοιάζει μέ ὑστερική καί ἄτεκνη γυναῖκα, ἐνῶ ἡ ὑπομονή μοιάζει μέ χαριτωμένη καί πολύτεκνη μητέρα ἤ μέ «Μαρία παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».
Ἡ ἀνυπομονησία μοιάζει μέ τούς πολύγλωσσους ἀπατεῶνες τῆς σύγχρονης κοινωνίας· πότε ὁμιλεῖ μέ ψεύδη καί προφάσεις, πότε μέ κολακεῖες ἤ ἀπειλές, πότε μέ ὕβρεις καί συκοφαντίες, πότε μέ νοσηρούς συναισθηματισμούς καί ὑστερικότητες, πότε μέ διαπληκτισμούς καί ἐγκληματικότητες.
Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἡ πόρτα ἀπό τήν ὁποία ὑποχρεώνουμε τόν Κύριο νά φύγει ἀπό τή ζωή μας.
Ἀρχιμανδρίτης Ἀντώνιος Ρωμαῖος
Πηγή: imaik.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου