Εὐαγγέλιον κατὰ Ἰωάννην, κ' 19-31
19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν
κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ
συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν ᾿Ιουδαίων,
ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ
μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη
ὑμῖν.
20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν
αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν
αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ
ἰδόντες τὸν Κύριον.
21 εἶπεν οὖν
αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν· εἰρήνη
ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ,
κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς.
22 καὶ τοῦτο
εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς·
λάβετε Πνεῦμα ῞Αγιον·
23 ἄν τινων
ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς,
ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.
24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ
λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν
ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς.
25 ἔλεγον
οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν
τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν
μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν
τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν
μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω
τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ,
οὐ μὴ πιστεύσω.
26 Καὶ μεθ' ἡμέρας
ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. ἔρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς
τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς
τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν.
27 εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν
δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς
μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε
εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου
ἄπιστος,
28 καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς
καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ
Θεός μου.
29 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς·
ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι
οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.
30 Πολλὰ
μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ
᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ,
ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ
τούτῳ·
31 ταῦτα δὲ γέγραπται
ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ
Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα
πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι
αὐτοῦ.
Καινή Διαθήκη, σελ. 469
Χριστός ἀνέστη, ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί!
Ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ γίνεται αἰσθητὴ στὸν κάθε ἄνθρωπο,
ἀνάλογα μὲ τὴν προαίρεση ποὺ ἔχει στὴν καρδιά του.
Ἡ Νίκη τοῦ Χριστοῦ κι ὁ θρίαμβος τῆς Ἀναστάσεως
εἶναι πραγματικὸ γεγονὸς ποὺ ἀκόμη καὶ ὁ δύσπιστος Θωμᾶς
πείθεται καὶ ἀναφωνεῖ:
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ.