Κερί ἤ πηλός;

Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὅπως λέει ἡ Γραφή, 

ποὺ ρίχνει ἐπάνω σ' ὅλους χωρὶς διάκριση, 

τὶς ἀκτίνες τῆς ἀγαθότητας·

καὶ ἡ ψυχὴ κατὰ τὴν προαίρεσή της, 

γίνεται ἤ κερὶ ἂν ἀγαπᾶ τὸν Θεό, 

ἥ πηλός, ἂν ἀγαπᾶ τὴν ὕλη.  

Ὁ πηλὸς ἐκ φύσεως ξεραίνεται ἀπὸ τὸν ἥλιο,

ἐνῶ τὸ κερὶ φυσικῶς μαλακώνει. 

Ἔτσι καὶ κάθε ψυχὴ φιλόυλη καὶ φιλόκοσμη, 

ποὺ τὴ νουθετεῖ ὁ Θεὸς καὶ αὐτὴ ἀντιστέκεται μὲ τὴ θέλησή της, 

σκληραίνει σὰν τὸν πηλό καὶ σπρώχνει τὸν ἑαυτό της 

στὴν ἀπώλεια ὅπως ὁ Φαραώ.

Ἐνῶ κάθε ψυχὴ ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Θεό, μαλακώνει σὰν τὸ κερί, 

καὶ καθὼς τυπώνεται καὶ σφραγίζεται μὲ τὰ θεῖα, 

γίνεται κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ μὲ τὴ χάρη τοῦ Πνεύματος.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Β', σελ. 105