... -Αὐτή μου ἡ ἐπίσκεψις σὲ σᾶς εἶναι ἡ τελευταία ποὺ κάνω καὶ ἀμφιβάλλω ἐὰν πάλιν θὰ ἰδωθοῦμε στὴ ζωὴ αὐτή. Καιρὸς εἶναι πιὰ νὰ ἀναλύσω καὶ ἐγώ, διότι εἶμαι σιμὰ στὰ 105 χρόνια τῆς ζωῆς μου.
Οἱ μὲν μοναχοὶ μόλις τὸ ἄκουσαν ἔκλαψαν καὶ τὸν ἀγκάλιαζαν καὶ καταφιλοῦσαν τὸν γέροντα· αὐτὸς δέ, ὡσὰν νὰ φεύγη ἀπὸ ξένη πρὸς τὴν ἰδικὴν του πόλι συνομιλοῦσε μὲ χαρὰ καὶ παράγγελε σ' αὐτούς:
* Νὰ μὴν ἀποφεύγουν τοὺς κόπους,
* μήτε νὰ ἀποθαρρύνονται στὴν ἄσκησι.
* Ἀλλὰ νὰ ζοῦν μὲ τὴν σκέψι, ὅτι μπορεῖ νὰ πεθάνουν τὴν κάθε ἡμέρα.
* Καί, καθώς προεῖπα, νὰ προσέχουν νὰ προφυλάσσουν τὴν ψυχή τους ἀπὸ ἀκάθαρτους διαλογισμούς.
* Νὰ ἔχουν τὸν ζῆλον (νὰ ὁμοιάσουν) πρὸς τοὺς Ἁγίους.
* Καὶ νὰ μὴν πλησιάζουν τοὺς σχισματικοὺς Μελιτιανούς, διότι γνωρίζουν τὴν πονηρὴ καὶ βέβηλη προαίρεσί τους,
* μήτε καὶ νἄχουν καμμιὰ σχέσι πρὸς τοὺς Ἀρειανούς, διότι κι' αὐτῶν ἡ ἀσέβεια εἶναι σὲ ὅλους πολὺ φανερή.
* Μήτε νὰ ταράσσεσθε ἐὰν παρατηρήσετε πὼς τοὺς προστατεύουν οἱ δικασταί. Γιατὶ εἶναι θνητὴ καὶ προσωρινὴ ἡ φαντασία τους (ἀπὸ τὴν ἐξουσία) καὶ θὰ παύση.
* Νὰ φυλάσσετε λοιπὸν τοὺς ἑαυτούς σας καθαροὺς ἀπ' αὐτούς,
* καὶ νὰ τηρῆτε καὶ τῶν πατέρων τὴν παράδοσιν,
* καὶ προηγουμένως τὴν εὐσεβῆ πίστι στὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὴν ὁποίαν ἔχετε μὲν μάθει ἀπὸ τὰς Ἁγίας Γραφάς, ἀπὸ μένα δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούσατε νὰ τὴν τονίζω καὶ νὰ τὴν ἀναλύω.
Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας
Πηγή: Ὁ Μέγας Ἀντώνιος, σελ. 146-147.