17 καὶ διελογίζετο ἐν
ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω
ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου;
18 καὶ
εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς
ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω,
καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά
μου καὶ τὰ ἀγαθά μου,
19 καὶ ἐρῶ
τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ
κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου,
φάγε, πίε, εὐφραίνου.
20 εἶπε δὲ
αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ
τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ·
ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;
21 οὕτως
ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν
πλουτῶν.
Καινὴ Διαθήκη σελ. 294-295.
Πότε ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀσφαλής;
... Ἄγνωστο λοιπὸν τὸ πότε θὰ κοπῇ τὸ νῆμα τῆς ζωῆς. Αὐτὸ εἶνε γνωστὸ μόνο στὸ Θεό...
... Λένε γιὰ τὸ Φίλιππο, τὸν πατέρα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ὅτι εἴχε διατάξει ἕνα στρατιώτη νὰ παρουσιάζεται κάθε πρωΐ ἐμπρός του, μόλις ξυπνοῦσε ὁ βασιλιᾶς, καὶ νὰ τοῦ λέῃ· «Φίλιππε, θυμήσου πὼς εἶσαι θνητός»...
... Καὶ πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ προετοιμαστῇ γιὰ τὸ μεγάλο ταξίδι τοῦ θανάτου; Ἡ προετοιμασία εἶνε, νὰ ἔχῃ μετανοήσει καὶ νὰ ἔχῃ ἐξομολογηθῆ γιὰ ὅσα ἁμαρτήματα ἔκανε καὶ νὰ ἔχῃ κοινωνήσει τὰ ἄχραντα μυστήρια. Τότε, σὲ ὁποιαδήποτε στιγμὴ καὶ νὰ ἔρθῃ ὁ θάνατος, (εἴτε σὲ μικροὺς εἴτε σὲ μεγάλους), ὁ ἄνθρωπος εἶνε ἀσφαλής...
... Στὰ πατερικὰ βιβλία διαβάζουμε· «Ὅρος φιλοσοφίας μνήμη θανάτου», δηλαδὴ· Προϋπόθεσις γιὰ νὰ προοδεύσῃς στὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ εἶνε τὸ νὰ θυμᾶσαι τὸ θάνατο...
Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Πηγή: Κυριακή, Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 249,252 & 253 (4 ἀποσπάσματα).
_________________________________________________________________________________________________________________________________
Μᾶς ἐντυπωσιάζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ποὺ εἶναι γνώστες, στὴν ἀντιμετώπιση τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ, μὲ τὴ θεοπνευστία τῶν συγγραμμάτων τους.
_________________________________________________________________________________________________________________________________
Μᾶς ἐντυπωσιάζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ποὺ εἶναι γνώστες, στὴν ἀντιμετώπιση τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ, μὲ τὴ θεοπνευστία τῶν συγγραμμάτων τους.