ΠΕΡΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
α' Κάθε Χριστιανός πρέπει νά βοηθῇ εἰς τήν διόρθωσιν καί σωτηρίαν τοῦ ἀδελφοῦ του.
β' Κάθε Χριστιανός πρέπει νά ἐλέγχῃ τόν ἀδελφόν του διά νά τόν διορθώσῃ, καί
γ' ὅλοι οἱ Χριστιανοί πρέπει νά δέχωνται μετά χαρᾶς τούς πρός διόρθωσιν ἐλέγχους τῶν ἀδελφῶν των.
Προοίμιον.
Πόσα εἶναι τά εἴδη τῆς κατά Θεόν πολιτείας.
Δύο εἶναι τά εἴδη τῆς κατά Θεόν πολιτείας, εὐλογημένοι Χριστιανοί·
πρῶτον τό νά παύσῃ τινάς ἀπό τήν κακίαν, καί
δεύτερον, τό νά ἐργασθῇ τήν ἀρετήν·
πρῶτον τό νά μήν προξενῇ τινάς σκάνδαλον εἰς τόν ἀδελφόν του, καί
δεύτερον τό νά βοηθῇ εἰς τήν διόρθωσιν τοῦ ἀδελφοῦ του καί σωτηρίαν.
Διότι καθώς ὅταν θέλῃ τινάς νά ἀνέβῃ εἰς μίαν σκάλαν, πρέπει πρῶτον νά σηκώσῃ τό πόδι του ἀπό τήν γῆν, ἔτσι καί ὅποιος θέλει νά ἀναβῇ εἰς τήν ἀρετήν πρέπει πρῶτον νά κάμῃ ἀποχήν τοῦ κακοῦ, ὡς λέγει ὁ μέγας Βασίλειος· «Κλίμακι προσεοικέναι φαίην ἄν ἔγωγε τῆς εὐσεβείας τήν ἄσκησιν... ὥσπερ οὖν ἐπί τῆς κλίμακος πρώτη ἀνάβασις ἡ τῆς γῆς ἀναχώρησις, οὕτως ἐπί τῆς κατά Θεόν πολιτείας, ἀρχή προκοπῆς, ὁ χωρισμός τοῦ κακοῦ» (Ἑρμην. εἰς τόν α' Ψαλμ.).
Αὐτήν τήν τάξιν θέλοντας νά φυλάξῃ ὁ Δαβίδ, πρῶτον ἐμακάρισε τόν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὅπου δέν ἐπορεύθη εἰς τήν βουλήν τῶν ἀσεβῶν· «Μακάριος ἀνήρ ὅς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῆ ἀσεβῶν» (Ψαλμ. α' 1), καί δέυτερον ἐμακάρισε τόν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὅπου ἔχει τήν θέλησιν του εἰς τόν Νόμον τοῦ Κυρίου καί μελετᾷ αὐτόν ἡμέραν καί νύκτα· «ἀλλ' ἤ ἐν τῷ Νόμῳ Κυρίου τό θέλημα αὐτοῦ, και ἐν τῷ Νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καί νυκτός» (Αὐτόθι),
ὅπερ ἑρμηνεύων ὁ μέγας Βασίλειος· «ἀρχή, λέγει, πρός τήν ἀνάληψιν τῶν καλῶν ἡ ἀναχώρησις τῶν κακῶν... σοφῶς οὖν καί ἐντέχνως προσάγων ἡμᾶς εἰς τήν ἀρετήν, τήν ἀναχώρησιν τῆς κακίας, ἀρχήν ἐποιήσαντο τῶν καλῶν».
Καί ἀλλαχοῦ ὁ αὐτός Δαβίδ καθαρώτερον τοῦτο διδάσκων, ἔλεγεν· «ἔκλινον ἀπό κακοῦ καί ποίησον ἀγαθόν» (Ψαλμ. λγ' 15). Αὐτήν τήν τάξιν φυλάττων ὁ Ἡσαΐας εἶπε πρῶτον· «παύσασθε ἀπό τῶν πονηριῶν ὑμῶν» (Ἡσ. α' 16), καί δεύτερον· «μάθετε καλόν ποιεῖν» (Αὐτόθι 17)... (συνεχίζεται).
Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης
Πηγή: Περί σκανδάλων καί
περί διορθώσεως τοῦ ἀδελφοῦ,
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, σελ. 61-62.