Τῆς Συνάξεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταῖς ἀγκάλαις Ἁγνή, 

τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἐκ σοῦ, 

χαρᾶς ὤφθης πρόξενος· 

ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, 

σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν· 

πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμῳ ἐκύησας.

Κοντάκιον  Ἦχος πλ. β’.
Ὁ πρὸ Ἑωσφόρου ἐκ Πατρὸς ἀμήτωρ γεννηθεῖς, 

ἐπὶ γῆς ἀπάτωρ ἐσαρκώθη, σήμερον ἐκ σοῦ· 

ὅθεν ἀστὴρ εὐαγγελίζεται Μάγοις, 

Ἄγγελοι δὲ μετὰ Ποιμένων ὑμνοῦσι, 

τὸν ἄσπορον τόκον σου, ὦ Κεχαριτωμένη.

Μεγαλυνάριον.
Θρόνος ἐπηρμένος πέλεις Ἁγνή, 

φέρουσα ὡς βρέφος, τὸν τὰ πάντα ἐν τῇ δρακί, 

φέροντα ὡς Κτίστην· ὑμνοῦμέν σου Παρθένε, 

τὴν ὄντως ὑπὲρ λόγον μεγαλειότητα.

Πηγή: synaxarion.gr