Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου τοῦ θαυματουργοῦ

 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς ἄστρον ἀνέτειλας, τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ, 

καὶ πάντας κατηύγασας, φανερωθεὶς θαυμαστῶς, 

Φανούριε ἔνδοξε· 

ὅθεν τοῖς εὔφημοῦσι, τὴν σὴν ἄθλησιν Μάρτυς, 

νέμεις τῶν σῶν θαυμάτων, τῆν σωτήριον χάριν, 

πρεσβεύων τῷ Κυρίῳ, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἱερεῖς διέσωσας, αἰχμαλωσίας ἀθέου, 

καὶ δεσμὰ συνέθλασας, δυνάμει θείᾳ θεόφρον,

 ᾔσχυνας, τυρράνων θράση γενναιοφρόνως· 

ηὔφρανας, Ἀγγέλων τάξεις Μεγαλομάρτυς· 

διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, θεῖε ὁπλῖτα, Φανούριε ἔνδοξε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὦ Φανούριε Ἀθλητά, 

ὁ πᾶσι παρέχων, τὰ αἰτήματα συμπαθῶς· 

χαίροις εὐσεβούντων, ὁ μέγας ἀντιλήπτωρ, 

καὶ πάσης Ἐκκλησίας, θεῖον ἀγλάϊσμα.

 

Πηγή: synaxarion.gr