Τέκνα μου ἀγαπητά,
θρηνῶ ἐμαυτόν διά τήν ἀμέλειάν μου·
διότι ὁ ἀγαθός Θεός ἐχάρισεν εἰς ἡμᾶς
φωτισμόν τῆς γνώσεως, καί
ἐγώ παραβλέπω αὐτόν καθ' ἡμέραν.
Ἐάν δέ ἐξεπλήρουν τά θελήματα τοῦ Κυρίου,
ἤθελον εἶσθαι μακάριος κατά τήν ὥραν ἐκείνην· καί
οὐχί μόνος ἐγώ, ἀλλά καί οἱ ποιήσαντες τά θελήματα Αὐτοῦ...
Ἄς ἐννοήσωμεν καλῶς πάντες τήν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ,
μετά πασῶν τῶν δωρεῶν,
τά ὁποῖα ἐχάρισεν εἰς ἡμᾶς ὁ ἀγαθός Θεός.
Ἡ χ ά ρ ι ς Α ὐ τ ο ῦ ἐπισκέπτεται συνεπῶς τάς καρδίας ἡμῶν· καί
ἄν εὕρῃ ἀνάπαυσιν, θέλει εἰσέλθει καί κατοικήσει πάντοτε ἐν τῇ ψυχῇ ·
ἐάν δέ δέν εὕρῃ καθαράν τήν καρδίαν ἀναχωρεῖ.
Πηγή: Ἀσκητικά Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, σελ. 43