Τοῦ Δαυῒ δ τήν σφενδόνην τήν τρίπλοκον, τοῦ Σολομῶντος σπαρτίον τό κόκκινον,
τό τοῦ Λόγου φραγγέλιον τρίπλοκον, τούς σοφούς Ἱεράρχας,
Βασίλειον τόν Μέγαν, Γρηγόριον τόν θεῖον καί Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον,
πιστῶς ἀνεφημήσωμεν· τόν νοητόν γάρ Γολιάθ, τῷ ἀκρογωνιαίῳ λίθῳ καταβαλόντες,
τήν Πίστην πρός ὁμόνοιαν ἤγαγον, τῷ ἐρυθραίῳ τοῦ Χριστοῦ περιτειχίσαντες αἵματι·
καί τούς θεοκαπήλους αἱρεσιάρχας, τῶν περιβόλων τῆς θείας τοῦ Χριστοῦ Ποίμνης,
μακράν ἀπελάσαντες διά τῶν λόγων, καί ἔτι τήν πίστιν στηρίζουσι, καί
πρεσβεύουσι Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Τούς Ἱεράρχας τοῦ Χριστοῦ, καί τῶν Πατέρων κλέος,
τῆς Πίστεως τούς πύργους, καί τῶν Πιστῶν Διδασκάλους καί φύλακας,
συνελθόντες ὧ φιλέορτοι, ᾀσματικοῖς ἐγκωμίοις, ὑμνήσωμεν λέγοντες·
Χαίροις τῆς Ἐκκλησίας φωστήρ, Βασίλειε σοφέ, καί στῦλε ἀπερίτρεπτε·
Χαίροις, ὁ νοῦς ὁ οὐράνιος, Ἀρχιερεῦ μέγιστε, Θεολόγε Γρηγόριε·
Χαίροις, ὧ Χρυσολόγε πάγχρυσε Ἰωάννη, ὁ τῆς μετανοίας διαπρύσιος κήρυξ.
Ἀλλ' ὧ Πατέρες τρισόλβιοι, μή παύσησθε ἀεί πρεσβεύειν Χριστῷ,
ὑπέρ τῶν πίστει καί πόθῳ τελούντων ὑμῶν,
τήν πανίερον, καί θείαν πανήγυριν.
Πηγή: Μηναῖον Ἰανουαρίου, σελ. 438 & 439