Ὁ Κύριος εἶχε δώσει σέ τρεῖς ἄνθρώπους ἀντίστοιχα:
πέντε τάλαντα, δύο τάλαντα καί ἕνα τάλαντο.
Εἶχε φύγει μακριά. Οἱ δύο πρώτοι ἐργάστηκαν τά τάλαντά τους καί τά διπλασίασαν.
Ὁ τελευταίος ἔκρυψε τό τάλαντο του κάτω ἀπό τή γῆ.
Ὅταν ἐπέστρεψε ὁ Κύριος ἐπιβράβευσε τούς δύο πρώτους λέγοντάς στόν καθένα:
Εὖ, δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ! ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός,
έπί πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ κυρίου σου.
Αὐτός ὅμως πού ἔκρυψε τό τάλαντο, μίλησε στόν κύριο μέ ἀγένεια, ἀχαριστία, πονηρία.
Ὁ κύριος τοῦ εἶπε: πονηρέ δοῦλε καί ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καί
συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! ἔδει οὖν σέ βαλεῖν τό ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις,
καί ἐλθών ἐγώ ἐκομισάμην ἄν τό ἐμόν σύν τόκῳ. ἄρατε οὖν ἀπ' αὐτοῦ τό τάλαντον καί
δότε τῷ ἔχοντι τά δέκα τάλαντα. τῷ γάρ ἔχοντι παντί δοθήσετε καί περισσευθήσετε,
ἀπό δέ τοῦ μή ἔχοντος καί ὅ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ· καί
τόν ἀχρεῑον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον·
ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμός καί ὁ βρυγμός τῶν ὀδόντων.
Τά μηνύματα τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου ἰσχύουν πάντοτε, ἀγαπητοί ἀδελφοί,
γιατί μᾶς μιλάει ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Τάλαντα εἶναι τά χαρίσματα πού μᾶς ἔχει δώσει ὁ οὐράνιος Πατέρας μας,
γιά νά τά ἀξιοποιήσουμε καί νά εἴμαστε χρήσιμοι στήν κοινωνία.
Ὅσοι τά ἀξιοποιήσουν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ,
θά τά αὐξήσουν καί θά ἀπολαύσουν τήν θεϊκή χαρά τοῦ Κυρίου,
δηλαδή τόν Παράδεισο, θά κληρονομήσουν τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ὅσοι ὅμως κατηγοροῦν τόν Θεό καί εἶναι ὀκνηροί, πονηροί,
κρύβοντας τό χάρισμά τους, θά τούς στερηθεῖ καί αὐτό πού ἔχουν,
καί θά δοθεῖ στούς πρώτους. Ὁ Κύριος τούς χαρακτηρίζει ὠς ἄχρηστους
τούς στέλνει στό σκότος τό ἐξώτερον ἐκεῖ πού εἶναι ὁ κλαυθμός καί
ὁ βρυγμός τῶν ὀδόντων, δηλαδή στήν κόλαση.
Ἄς προσπαθήσουμε, ταπεινά,
νά εὐαρεστήσουμε τόν Θεό μέ τή ζωή μας, γιά νά μᾶς ἀξιώσει
τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ νά βιώσουμε τήν αἰώνια Χαρά Κυρίου μαζί Του. Ἀμήν.
Τό δίδαγμα εἶναι ἀπάνθισμα ἀπό τά Κυριακοδρόμια τῶν Πατέρων