Χαράν τήν ὑπέρλαμπρον, καί τήν ὑπέρτιμον δόξαν,
ἀθλήσας κεκλήρωσαι, καί τήν αἰωνίζουσαν ἀγαλλίασιν,
Ἱερεῦ Ὅσιε, ἀθλητά τίμιε, Στρατιῶτα γενναιότατε,
ὁ τά στρατεύματα, καί τάς παρατάξεις τοῦ δράκοντος,
αἱμάτων σου τοῖς ρεύμασιν, ἄρδην κατακλύσας τῇ χάριτι, καί
θείᾳ ἐντεύξει, νεκρούς ἐξαναστήσας ἀληθῶς, καί
παρρησίᾳ δεόμενος, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ΄
Ὡς στῦλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ,
καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπες·
ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διά τοῦ μαρτυρίου,
ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τήν σκοτόμαιναν μάκαρ,
διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.
Πηγή: Μηναῖον Φεβρουαρίου, σελ. 111 & 116