Ταπεινοφροσύνη

Ἡ  ταπεινοφροσύνη  εἶναι  οὐράνιος  ἀνεμοστρόβιλος

 πού  μπορεῖ  νά  ἀνεβάση  τήν  ψυχή 

ἀπό  τήν  ἄβυσσο  τῆς  ἁμαρτίας 

στά  ὕψη  τοῦ  οὐρανοῦ.

Ἀντίκρυσε  ἕνας  κάποτε  τό  κάλλος  της  μέσα  στήν  καρδιά  του  καί 

ἀφοῦ  κατελήφθη  ἀπό  θάμβος  ἐρωτοῦσε  τό  ὄνομα  τοῦ  πατρός  της.

Ἐκείνη  δέ  μέ  ἕνα  φαιδρό  καί  γαλήνιο  μειδίαμα  τοῦ  ἀποκρίνεται:

«Πῶς  σπεύδεις  νά  μάθης  τό  ὄνομα  τοῦ  πατρός  μου,

ἐνῶ  αὐτός  εἶναι  ἀνώνυμος; 

Δέν  θά  σοῦ  τό  φανερώσω,

 ἔως  λάβης  μέσα  σου  τόν  Θεόν».

Αὐτῷ  ἡ  δόξα  εἰς  τούς  αἰῶνας.  Ἀμήν.

Μητέρα  τῆς  πηγῆς  εἶναι  ἡ  ἄβυσσος  τῶν  ὑδάτων·

πηγή  δέ  τῆς  διακρίσεως  ἡ  ταπείνωσις.
 
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναϊτης

Πηγή: Κλίμαξ, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, σελ. 301