Ἀποστόλων χορός ἱκετεύει σε, Ἱησοῦ Παμβασιλεῦ,
δυσωπεῖ σε Ἀγγέλων τά τάγματα, διά πλῆθος οἰκτιρμῶν,
τῷ λαῷ σου παράσχου, κακῶν ἀπολύτρωσιν,
βίου διόρθωσιν, καί τῆς Βασιλείας τῆς σῆς τήν οἰκείωσιν.
Μετανοίας ὁ καιρός, καί ζωῆς αἰωνίου πρόξενος ἡμῖν,
ὁ τῆς Νηστείας ἀγών, ἐάν ἐκτείνωμεν χεῖρας εἰς εὐποιΪαν·
οὐδέν γάρ οὕτω σῴζει ψυχήν, ὡς ἡ μετάδοσις τῶν ἐπιδεομένων·
ἡ ἐλεημοσύνη συγκεκραμένη τῇ νηστείᾳ,
ἐκ θανάτου ρύεται τόν ἄνθρωπον.
Αὐτήν ἀσπασώμεθα, ἦς οὐδέν ἴσον·
ἱκανή γάρ ὑπάρχει σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Πίστιν τοῦ Χριστοῦ ὡσεί θώρακα ἐνδυσάμενοι
καί τύπῳ ὁπλισάμενοι Σταυροῦ·
Στρατιῶται κρατεροί Αὑτοῦ ἐδείχθητε λαμπρῶς·
τυράννοις μέχρις αἷματος ἀντέστητε·
δαιμόνων θράση δόλου κατηυνάσατε·
Χριστιανῶν καλοί θρίαμβοι! τοῦ Ἰησοῦ ζῶντες στέφανοι·
πρεσβεύσατε τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Πηγή: Τριώδιον, σελ. 183