Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ'.
Μεσούσης τῆς ἑορτῆς, διψῶσάν μου τὴν ψυχήν,
Μεσούσης τῆς ἑορτῆς, διψῶσάν μου τὴν ψυχήν,
εὐσεβείας πότισον νάματα· ὅτι πᾶσι Σωτὴρ ἐβόησας·
Ὁ διψῶν, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω.
Ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς, Χριστὲ ὁ Θεός, δόξα σοι.
Ἦχος δ'.
Ὁ πάντων ἐπιστάμενος, τῶν καρδιῶν λογισμούς,
Ἦχος δ'.
Ὁ πάντων ἐπιστάμενος, τῶν καρδιῶν λογισμούς,
ἐν μέσῳ ἀνέκραζε τοῦ ἱεροῦ ἑστηκώς,
τοῖς ψεύσταις λέγων ἀλήθειαν·
Τί ζητεῖτε πιάσαι, ἐμὲ τὸν Ζωοδότην;
ἑορτῆς μεσαζούσης, ἐκβοῶν παρρησίᾳ·
Μὴ τὴν κατ' ὅψιν κρίσιν κρίνετε παράνομοι.
Ὠδῃ γ'. Ὁ Εἱρμός.
Εὐφραίνεται ἐπὶ σοὶ ἡ Ἐκκλησία σου Χριστὲ κράζουσα·
Σύ μου ἰσχὺς Κύριε, καὶ καταφυγὴ καὶ στερέωμα.
Κοντάκιον. Ἦχος δ'.
Τῆς ἑορτῆς τῆς νομικῆς μεσαζούσης,
ὁ τῶν ἁπάντων Ποιητὴς καὶ Δεσπότης,
πρὸς τοὺς παρόντας ἔλεγες, Χριστὲ ὁ Θεός·
Δεῦτε καὶ ἀρύσασθε, ὕδωρ ἀθανασίας·
ὅθεν σοι προσπίπτομεν, καὶ πιστῶς ἐκβοῶμεν·
Τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι ἡμῖν·
σὺ γὰρ ὑπάρχεις πηγὴ τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Πηγή: Πεντηκοστάριον, σελ. 95,96, 97 & 99