18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων
λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας
ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
19 εἶπε
δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τί με λέγεις
ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ
Θεός.
20 τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ
μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς,
μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα
σου καὶ τὴν μητέρα σου.
21 ὁ δὲ
εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ
νεότητός μου.
22 ἀκούσας δὲ ταῦτα
ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι
λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ
διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν
ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
23 ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος
ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα.
24 ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον
γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ
χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!
25 εὐκοπώτερον
γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος
εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν
τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
26 εἶπον δὲ
οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται
σωθῆναι;
27 ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα
παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ
ἐστιν.
Καινὴ Διαθήκη σελ. 326-327.
... Τὴ νεότητα, ἀγαπητοί μου, πρέπει νὰ τὴν κερδίσῃ ὁ Χριστός, ὄχι ὁ διάβολος. Καὶ γιὰ νὰ κερδηθῇ ἡ νεότητα, πρέπει ὅλοι ὅσοι πιστεύουμε στὸ Χριστὸ νὰ κοπιάσουμε.
Καὶ γιὰ ν' ἀναφέρουμε ἕνα παράδειγμα, πρέπει νά κοπιάσουμε ὅπως ὁ Ἅγιος Δημήτριος, ποὺ μὲ τὰ λόγια καὶ τὸ παράδειγμά του μάζεψε ἀπὸ τὰ σοκάκια τοῦ διαβόλου τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς νέους τῆς Θεσσαλονίκης, καὶ τοὺς ἀνέδειξε ἀληθινοὺς στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς μαθητάς του αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ Νέστωρ. Ὁ νέος αὐτὸς μὲ τὴν πίστι στὸν Χριστὸ νίκησε τὸν εἰδωλολάτρη ἀθλητὴ Λυαῖο. Τὸν νίκησε μὲ τὴ φωνὴ «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοι».
Τέτοιοι νέοι πρέπει νὰ γίνουν ὅλοι οἱ νέοι τῆς Ἑλλάδος, ἂν θέλουμε ἡ Ἑλλὰς νὰ νικᾷ πάντοτε τοὺς Λυαίους, τοὺς ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς.
Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης
Πηγή: Κυριακή, Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 304-305 (ἀπόσπασμα).