Διδαχὲς Ὁσίας Συγκλητικῆς

- Ὅλοι ξέρουμε νὰ σωθοῦμε, ἀλλὰ ἀπὸ ἀμέλεια χάνουμε τὴ σωτηρία. Ἡ σωτηρία βρίσκεται στὴ διπλὴ ἀγάπη: στὸ Θεὸ καὶ στὸν ἄνθρωπο.

- Ἡ κενοδοξία ἀποφεύγεται μὲ τὴν ἀπόκρυψη τῶν ἀρετῶν καὶ τὴν φανέρωση τῶν ἐλαττωμάτων.

- Τὸ θεμέλιο τῆς ψυχικῆς οἰκίας μας εἶναι τὰ καλὰ ἔργα. Ἡ σκεπὴ εἶναι ἡ πίστη. Τὰ παράθυρα εἶναι οἱ αἰσθήσεις. Διὰ μέσου ὅλων αὐτῶν μᾶς πολεμεῖ ὁ ἐχθρός. Ἐπαγρύπνηση στοὺς ἐσωτερικοὺς λογισμοὺς ἀπαιτεῖται.

- Ὅποιος στέκει, ἂς προσέχει νὰ μὴν πέσει. Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔπεσε ἔχει μία φροντίδα: Πῶς νὰ σηκωθεῖ. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ στέκει πρέπει νὰ προσέχει νὰ μὴν πέσει, εἴτε ἐπιστρέφοντας στὰ παλιὰ πάθη καὶ λιποψυχώντας, εἴτε νὰ ὑπερηφανευθεῖ.

- Ἀντίδοτο τῶν ὑπερήφανων λογισμῶν τὰ λόγια τοὶ Ψαλμωδοῦ Δαβίδ: «Ἐγώ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος» (Ψαλμ. 21, 7).

- Ὁ θησαυρὸς τῆς ταπεινοφροσύνης ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν ἀπόρριψη κάθε δόξας.

- Ὁ θυμὸς συμφέρει νὰ ἐκτοξεύεται ἐναντίον τῶν δαιμόνων καὶ ποτὲ ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων.

- Γιὰ κάθε πτώση δὲν ἀπελπιζόμαστε, αὐτοκατακρινόμαστε καὶ μετανοοῦμε εἰλικρινά.

- Θλίβεσαι; Πονεῖς; Σκέψου, ὅτι ὑποφέρεις ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες σου. Συλλογίσου τὴ μελλοντικὴ αἰώνια τιμωρία καὶ νὰ χαίρεις».

Ὁσία Συγκλητικὴ 

Πηγή:  ἐδῶ