Πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Εὐγενίου Ροντιόνωφ

 

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ.α. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Συλληφθεῖς ὑπ’ ἀθέων, Μάρτυς Εὐγένιε, 

τήν ὀρθόδοξον πίστην καθομολόγησας, 

τοῦ Σωτῆρος τόν Σταυρόν ἐγκολπωσάμενος 

τήν κοπήν τῆς κεφαλῆς ἐπροτίμησας στερρῶς, 

καί χαίρεις μετά Μαρτύρων, 

γόνε λαμπρέ της Ρωσίας 

καί στρατιώτα τοῦ Χριστοῦ εὐκλεῆ.

 

Κοντάκιον. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Τὸν ἐκ Ρωσίας εὐγενῶς νὺν ἀνατείλαντα 

καὶ παιδιόθεν πρὸς Θεὸν ταχέως δράμοντα, 

ἀνυμνήσωμεν, ὥ φίλοι, μετά δακρύων. 

Ἡμερῶν γὰρ ἐκατὸν βασάνους ἔλαβεν, 

κεφαλὴν δὲ τῷ Χριστῷ θερμῶς προσέφερε, 

ὧ κραυγάσωμεν, Χαῖροις, μάρτυς Εὐγένιε.

 

Μεγαλυνάριον.

Τόν σφαγιασθέντα ὥσπερ ἀμνόν, 

Ὑπό μισοχρίστων, εὐφημήσωμεν ἐν χορῷ, 

Κεφαλήν τμηθέντα, ὑπέρ Ἐσταυρωμένου, 

Εὐγένιον τόν Νέον, Ρωσίας Μάρτυρα.