Λέγεται ὅτι ὅταν ἡ Παναγία ἐκοιμήθη καὶ ἦρθε ὁ Χριστός νὰ πάρει τὴν
ψυχή της, ζήτησε ἡ ἴδια ἀπὸ τὸν Κύριο, πρὶν ἀναληφθεῖ στὸν Οὐρανό, νὰ πάει νὰ δεῖ τὴν κόλαση.
Ἔτσι ἄγγελοι τὴν πήραν, τὴν διακόνησαν καὶ τὴν
ξενάγησαν στὴν κόλαση.
Ἡ Παναγία ἐκεῖ βρῆκε πολλὲς κολάσεις καὶ τῆς ἐξηγοὺσαν οἱ ἄγγελοι
σὲ κάθε μία ἀπ’ αὐτὲς τὶ εἴδους ἁμαρτίες ἔκαναν οἱ ψυχὲς ποὺ βρίσκονταν
ἐκεῖ.
Καὶ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο τὸν ἁμαρτωλό, ποὺ ἔκαναν πάσης φύσεως
ἁμαρτήματα, βρῆκε ἡ Παναγία κάποια ἐλαφρυντικὰ νὰ πεῖ καὶ νὰ παρακαλέσει
τὸν Κύριό μας νὰ κρίνει ἐπιεικῶς.
Ἔφτασε ὅμως καὶ σὲ μία κόλαση, ποὺ βρῆκε μία μεγάλη τάξη ἀνθρώπων, ποὺ εἴχαν τὶς γλῶσσες τοὺς κρεμασμένες καὶ βγαλμένες ἔξω!
Ρώτησε ἡ Παναγία τοὺς ἀγγέλους.
– Ἐδῶ ποιοί εἶναι;
– Ἐδῶ εἶναι οἱ βλάσφημοι, ἀπάντησαν ἐκεῖνοι.
Ἡ Παναγία τότε ἔβαλε τὸ κεφάλι κάτω καὶ προχώρησε, χωρὶς νὰ πεῖ
κουβέντα! Δὲν βρῆκε κάποιο λόγο ἐλαφρυντικὸ σ᾿αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους γιὰ
νὰ παρακαλέσει τὸν Χριστό μας. Γιὰ ὅλους κάτι εἶπε, ἀλλὰ γιὰ τοὺς
βλάσφημους, δὲν εἶπε τίποτα.
Δημήτριος Παναγόπουλος
Ἱεροκήρυκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου