Ὁ γιός μου, Εἰρηναῖος, διεγνώσθη μὲ καρκίνο στὸ δεξιὸ νεφρὸ καὶ στὶς 27/3/12 πήγαμε στὸ νοσοκομεῖο PRINCE ALFRED τοῦ SYDNEY γιὰ νὰ τοῦ ἀφαιρέσουν τὸ νεφρό. Μὲ δάκρυα παρεκάλεσα τὸν Ἅγιο Λουκᾶ νὰ βοηθήσει τὸ γιό μου στὴν ἐγχείρηση νὰ πᾶνε ὅλα καλά.
Πήγαμε στὸ νοσοκομεῖο καὶ περιμέναμε στὴν αἴθουσα ἀναμονῆς. Ἐγὼ συνέχεια ἐπικαλούμουν τὴ βοήθεια τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ κάνοντας κομποσχοίνι. Ἐκεῖ, ὅπως καθόμασταν, αἰσθάνθηκα ὅτι μπῆκε μέσα ὁ Ἅγιος Λουκᾶς καὶ κάθισε δίπλα στὸ γιό μου καὶ τὸν ἀγκάλιασε. Μὲ κοίταξε καὶ μὲ χαμόγελο μοῦ εἶπε:
– Ἦλθα ὅλο τὸ δρόμο ἀπὸ τὴ Ρωσία γιὰ τὸν Εἰρηναῖο. Μὴν στενοχωριέσαι, ὅλα θὰ πᾶνε καλά. Γιὰ νὰ πιστέψεις ὅτι εἶμαι δίπλα του, θὰ δεῖς ὅτι δὲ θὰ καθίσει κανείς στὴν καρέκλα δίπλα ἀπὸ τὸν Εἰρηναῖο γιατὶ κάθομαι ἐγώ!
Πράγματι στὴ σειρὰ δίπλα σὲ μένα γέμισαν οἱ καρέκλες καὶ ἀπέναντι ἀπὸ μένα, ὅμως δίπλα στὸν Εἰρηναῖο δὲν κάθισε κανείς. Φώναξαν τὸ ὅνομα τοῦ γιοῦ μου νὰ μπεῖ στὸ χειρουργεῖο, καὶ πρὶν τὸ γιό μου αἰσθάνθηκα ὅτι μπῆκε ὁ Ἅγιος Λουκᾶς. Ἡ ἐγχείρηση κράτησε περίπου τρεῖς ὥρες.
Ὅταν τελείωσε, ἔμεινε κάμποση ὥρα στὸ ἀναρρωτήριο καὶ ὅταν τὸν πήγαν στὸ δωμάτιό του πήγαμε καὶ ἐμεῖς. Σιγὰ σιγὰ ἄρχισα νὰ τοῦ μιλῶ. Τοῦ εἵπα: «Ἀγόρι μου παρακαλούσα τὸν Ἅγιο Λουκᾶ τὸν ἱατρὸ νὰ σὲ βοηθήσει στὴν ἐγχείρηση» καὶ μοῦ ἀπάντησε: «Μπαμπά, πρὶν ἀρχίσει ἡ ἐγχείρηση, ἦλθε κάποιος καὶ μοῦ εἶπε: «ΜΕ ΛΕΝΕ ΛΟΥΚΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΣ!».
Ἐδῶ σταματῶ. Κάθε φορὰ ποὺ σκέπτομαι αὐτὸ τὰ μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. Ἡ ἐγχείρηση πῆγε καλά. Εὐχαριστῶ τὸν Θεό, τὸν Ἅγιο Λουκᾶ καὶ ὅλους τοὺς Ἁγίους. Τὸ παιδί μου δὲν χρειάστηκε οὕτε χημειοθεραπεία οὕτε τίποτα ἄλλα φάρμακα! Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν.
Πηγή: ieramonopatia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου