Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου

 

 

ΟΙ ΑΓΙΟΙ Πατέρες ἔγραψαν θαυμάσιους καὶ ψυχωφελεῖς λόγους στὴν διδακτικὴ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, ἐξαίροντας τὴν ἄμετρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ σωτήρια μετάνοια τοῦ ἀσώτου. 

 

Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ σχετικὸ λόγο τοῦ ἁγίου Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας: «Κανένας δὲν χορταίνει τὴν αἰσχρότητα, ὅποιος ἐξοικειώθηκε μαζί της. Μήπως καὶ ἡ ἡδονὴ μένει; Ἢ τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ τὴ νιώθει κανένας περνᾶ, καὶ βρίσκεται ὁ ἀξιοθρήνητος μὲ ἄδεια χέρια; Μὲ χαρούπια παρομοιάζεται ἡ ἁμαρτία, ποὺ ἔχει γλυκύτητα καὶ σκληράδα· ἡ εὐχαρίστησή της προσωρινή, ἐνῷ ἡ τιμωρία της αἰώνια. Κανένας λοιπὸν δὲν δίνει χορτασμὸ ἀπὸ τὶς αἰσχρότητες σ’ ὅποιον ἐντρυφᾶ μέσα σ’ αὐτές. Γιατί ποιὸς θὰ τοῦ δώσει τὸν κορεσμὸ καὶ θὰ παύσει τὴν πεῖνα του; Ὁ Θεός; Μὰ δὲν εἶναι κοντά, γιατί βρίσκεται σὲ μακρινὴ ἀποδημία ἀπὸ τὸ Θεὸ αὐτὸς ποὺ τρώει τὰ χαρούπια. Μήπως οἱ δαίμονες; Πῶς ὅμως, ἀφοῦ αὐτοὶ ἐπιδιώκουν περισσότερο νὰ μὴ γίνει ποτὲ σταμάτημα τῆς κακίας καὶ χορτασμός της; […] Ἦρθε στὸν ἑαυτό του ὁ ὥς τότε ἄσωτος. Ὥσπου ἔπραττε τὶς αἰσχρότητες ἦταν ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, λέγεται ὅτι κατασπατάλησε τὴν περιουσία του, καὶ εἶναι φυσικό. Γι’ αὐτὸ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Γιατί αὐτὸς ποὺ δὲν καθοδηγεῖται ἀπὸ τὸ λόγο, ἀλλὰ ζεῖ σὰν ἄλογος καὶ γίνεται ὁδηγὸς τῆς ἀλογίας τῶν ἄλλων, εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του καὶ δὲν μένει πάνω στὴν οὐσία του, τὸ λόγο. Καὶ ὅταν ἀναλογιστεῖ ποιὸς ἦταν καὶ σὲ ποιὰ ἀθλιότητα κατάντησε, τότε ἔρχεται στὸν ἑαυτό του μὲ τὸν ἀναλογισμὸ καὶ τὴ μετάνοια ἀπὸ τὴν περιπλάνησή του». 

 

Ἂς μιμηθοῦμε καὶ ἐμεῖς οἱ ἄσωτοι τὸν ἄσωτο τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἂς ἔλθουμε «εἰς ἑαυτόν»!

 

 

Πηγή:  orthodoxostypos.gr