Τῆς Ὰγίας Μάρτυρος Σεβαστιανῆς

 

 

 

 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοῖς ῥήμασι τοῦ Παύλου φωτισθεῖσα προσέδραμες, 

Σεβαστιανὴ τῷ Σωτῆρι καὶ νομίμως ἐνήθλησας, 

βασάνους ὑπομείνασα πολλάς, 

δυνάμει τοῦ νυμφίου σου Χριστοῦ, 

ὃν ἱκέτευε ἀπαύστως ὑπὲρ ἡμῶν, 

τῶν εὐλαβῶς βοώντων σοι· 

δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, 

δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, 

δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, 

πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦ Παύλου δέδεξαι, 

καὶ πίστει θερμῇ, ὑπὲρ αὐτοῦ ἠγώνισαι, 

Σεβαστιανὴ ἔνδοξε, 

τῆς σαρκός σου μηδόλως φροντίσασα, 

καὶ τὴν ἄπονον εὗρες ζωήν, 

τῷ ξίφει τμηθεῖσα τὸν αὐχένα σου.

Μεγαλυνάριον.
Ἤθλησας ὡς ἄσαρκος ἐν σαρκί, 

καὶ τομῇ τῆς κάρας, γάλα ἔβλυσας θαυμαστῶς· 

ὁ Χριστὸς γὰρ Μάρτυς, ὦ Σεβαστιανή σε, 

δοξάζει ὃν ἐν ἄθλοις λαμπρῶς ἐδόξασας.

 

 Πηγή: synaxarion.gr