Τῆς Ἁγίας Άναστασίας τῆς Ρωμαίας

 

 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀσκήσει ἐκλάμψασα, ὥσπερ παρθένος σεμνή, 

ἀθλήσεως αἵμασι, τὴν τῆς ἁγνείας στολήν, 

ἐνθέως ἐφοίνιξας· 

ὅθεν Ἀναστασία, ὡς Ὁσία καὶ Μάρτυς, 

χάριτας ἰαμάτων, ἀπαστράπτεις τῷ κόσμῳ, 

πρεσβεύουσα τῷ Σωτήρι, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοvτάκιοv. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Παρθενίας νάμασι, καθηγνισμένη Ὁσία, 

μαρτυρίου αἵμασι, Ἀvαστασία πλυθεῖσα, 

 παρέχεις, τοῖς ἐν ἀνάγκαις τῶν νοσημάτων, 

ἴασιν, καὶ σωτηρίαν τοῖς προσιοῦσιν, 

ἐκ καρδίας· ἰσχὺν γὰρ νέμει, 

Χριστὸς ὁ βρύων, χάριν ἀέναοv.

Μεγαλυνάριον.
Ἔφυς ὥσπερ ῥόδον πανευθαλές, 

ἐν δικαιοσύνης, τοῖς λειμῶσιν ἀσκητικῶς,

 καὶ ὀσμὴν χαρίτων, ἀθλητικῶς ἐκπέμπεις, 

σεμνὴ Ἀναστασία, τοῖς σὲ γεραίρουσι.

 

Πηγή: synaxarion.gr