Οἱ ἄγγελοι ἔχουν τρομερή ἀγάπη πρός τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου,
γιατί εἶναι οἱ μεγάλοι ἀδελφοί μας καί
γνωρίζουν τί ἐστι παράδεισος καί τί ἐστι κόλασις.
Π α ν η γ υ ρ ί ζ ο υ ν, ὄταν ἕλθη ἠ ὥρα νά ἀνεβάσουν
μία ψυχή σωσμένη πρός τά ἐπάνω. Σκέπτονται:
«Γιατί νά κολασθῆ ἡ ψυχή, πού μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός·
γιατί νά τήν πάρη ὁ διάβολος καί νά μήν τήν κερδίση ὁ Χριστός!
Γιατί νά νικήσει ὁ μαῦρος· γιατί νά τήν πάρη ὁ κλέφτης αὺτός καί
νά μήν νικήσω ὲγώ μέ τήν χάρι τοῦ Θεοῦ καί
νά τήν πάρω στά φτερά μου νά τήν πάω στόν Οὺρανό,
ὰφοῦ εἶναι πνοή τοῦ Θεοῦ καί πρέπει
νά τήν πάρη ὁ Πατέρας κοντά Του!».
Καί κάνει προσπάθεια ὁ ἄγγελος· καί μᾶς φωτίζει
καί μᾶς συμβουλεύει νά μή κάνουμε τό ἕνα, τό ἄλλο,
καί πῶς νά προσέχουμε.
Γέρων Ἐφραίμ ὁ Φιλοθεΐτης
Γέρων Ἐφραίμ ὁ Φιλοθεΐτης
Πηγή: Ἡ τέχνη τῆς σωτηρίας, Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου,
Τόμος Α', σελ. 47