Κάθαρση τῆς ψυχῆς, γιὰ νὰ μιλήσω σύντομα καὶ
μὲ τρόπο ἱκανοποιητικὸ γιὰ σᾶς,
κατορθώνεται, ὄταν περιφρονεῖ κανεὶς
τὶς ἡδονὲς ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὶς αἰσθήσεις.
Νὰ μὴν τρέφουμε τὰ μάτια μας
μὲ τὶς ἀνόητες ἐπιδείξεις τῶν ἀγυρτῶν ἢ
μὲ τὴν παρατήρηση σωμάτων ποὺ προκαλοῦν καὶ
κεντρίζουν τὴν ἡδονὴ οὔτε νὰ πλημμυρίζουμε
τὶς ψυχές μας μὲ τὸ ἄκουσμα πρόστυχων τραγουδιῶν,
γιατὶ εἶναι φυσικὸ ἀπὸ τέτοιου εἴδους μουσικὴ
νὰ γεννιοῦνται πάθη ποὺ ὑποδουλώνουν καὶ
ἐξευτελίζουν τὴν ψυχή.
Μέγας Βασίλειος
Πηγή: Παιδαγωγική Ἀνθρωπολογία
Μεγάλου Βασιλείου,
Τόμος Β', σελ. 446