Στὸν Χριστιανὸ ποὺ ἀγαπᾶ
τὴν ἀλήθεια καὶ τὸν Θεό,
ποὺ γεύθηκε τὴν ἐπουράνια γλυκύτητα
καὶ ἔχει ριζωμένη καὶ ἑνωμένη μὲ τὴν ψυχή του
τὴ χάρη καὶ ποὺ παρέδωσε ὅλο τὸν ἑαυτό του
στὰ θελήματα τῆς χάρης,
εἶναι μισητὰ ὅλα τὰ πράγματα τοῦ κόσμου.
Γιατὶ αὐτὸς ἔγινε ἀνώτερος
ἀπὸ ὅλα τὰ πράγματα τοῦ κόσμου.
Καὶ εἴτε χρυσάφι πεῖς, εἴτε ἀσήμι,
εἴτε τιμὲς καὶ δόξες,
εἴτε καλοτυχίσματα καὶ ἐπαίνους,
κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν μπορεῖ νὰ τὸν κυριέψει.
Γιατὶ αὐτὸς ἔλαβε πείρα ἄλλου πλούτου καὶ
ἄλλης τιμῆς καὶ ἄλλης δόξας, καὶ
τρέφεται ψυχικὰ μὲ ἄφθαρτη ἡδονή, καὶ
ἔχει κάθε αἴσθηση καὶ πληρότητα μέσω
τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Γ', σελ. 293