Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου
μολύνεται εὔκολα καί καθαρίζεται εὔκολα.
Ἡ καρδιά δύσκολα καθαρίζεται
καί δύσκολα μολύνεται.
Ἡ καρδιά εἶναι κατάφορτη ἀπό ρίζες ἐμπαθείας.
Ὅλα τά πάθη εἶναι ριζωμένα σ' αὐτήν τήν καρδιά.
Γι' αὐτό ὅλοι μας πονοῦμε, ὅταν ὁ Θεός,
πού θέλει τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου,
πού μισεῖ τόν θάνατον τῆς ψυχῆς του,
κάμνει προσπάθειες κατά καιρούς
μέ μία πνευματική τσιμπίδα καί πιάνει μία - μία
τίς ρίζες τῶν παθῶν καί
προσπαθεῖ νά τίς ξερριζώση,
οὕτως ὥστε ἡ καρδιά μας ἀπηλλαγμένη
ἀπό αὐτήν τήν ἐμπαθῆ κατάστασι
νά ἔρθη σέ μία κατάστασι ἐλευθερίας,
γιά νά νιώση τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως
καί νά ἰδῆ μέ τά μάτια της τά πνευματικά
τό φῶς τῆς Θείας Ἀναστάσεως.
Γέρων Ἐφραίμ ὁ Φιλοθεΐτης
Προηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου
Πηγή: Ἡ τέχνη τῆς σωτηρίας,
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου,
Τόμος Α', σελ. 242