Ἡ μυστικὴ τοῦ Θεοῦ φωνὴ ἡ λαλοῦσα ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ ἀνθρώπου ἐνισχύει αὐτὸν ἐν τῷ ἀγῶνι, οὗ ἀγωνοθέτης εἶναι ὁ Θεός, ὅς ἀοράτως ποδηγετεῖ αὐτὸν καὶ στηρίζει, ἐν εὐρυχώρῳ τίθησι τοὺς πόδας αὐτοῦ, λαλεῖ ρήματα ζωῆς ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ καὶ ὁδηγεῖ εἰς τὸ σκόπιμον καὶ λελογισμένο τέλος δι' ὅ ἐπλάσθη ὁ ἄνθρωπος.
Διὰ τὸν λόγον τοῦτον οὔτε ὁ κόσμος μεθ' ὅλων αὐτοῦ τῶν τέρψεων, οὔτε καὶ αἱ αἰσθήσεις μεθ' ὅλων τῶν ἀπολαύσεων καὶ τῶν ἡδονῶν, οὕτε ἡ δόξα, ἡ λαμπρότης καὶ ἡ τοῦ βίου περιφάνεια δύνανται νὰ ἰσχύσωσι κατὰ τοῦ ἀγωνιζομένου ὑπὲρ τῆς ἀρετῆς καὶ τοῦ ὁσίου βίου· ἡ φωνὴ ἡ μυστικῶς λαλοῦσα εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τοσοῦτον σαφὴς καὶ εὐκρινής, ὥστε κατανοεῖται τοσοῦτον ὑπὸ τοῦ πεπολιτισμένου, ὅσον καὶ ὑπὸ τοῦ ἀγρίου.
Αὕτη ἡ φωνὴ ἀναδεικνύει τοὺς καταπεπτωκότας καννιβάλους ἀνθρώπους καὶ αὐτὴ διατηρεῖ τὰ διακρίνοντα τὸν ἄνθρωπον χαρακτηριστικὰ τῶν ἀλόγων ζῴων καὶ τῶν τελειοτέρων πιθήκων. Ὁ ἄνθρωπος λοιπὸν δὲν ἐπλάσθη, ἵνα χαθῇ, ἀλλ' ἵνα γίνῃ κοινωνὸς τῆς τοῦ Θεοῦ ἀγαθότητος καὶ μακαριότητος. Ὁ ἄνθρωπος ἄρα ἔχει ψυχὴν ἀθάνατον.
Ἅγιος Νεκτάριος
Πηγή: Μελέτη περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς
καὶ περὶ τῶν ἱερῶν μνημοσύνων,
Ἅγιου Νεκταρίου, σελ. 67 (ἀπόσπασμα)