Ἡ μία καί ἀληθινή
Ἐκκλησία εἶναι ἐκείνη πού ἀδιάλειπτα
λυτρώνει ἀπό τόν ρύπο τῆς ἁμαρτίας
τόν ἄνθρωπο, πού τόν ἁγιάζει, τόν
φωτίζει, τόν ἀνακαινίζει, τόν σώζει.
Δέν εἶναι ἐκείνη πού
καταδιώκει, βασανίζει, δικάζει, θανατώνει
στήν πυρά, οὔτε ἐκείνη πού ἐξυψώνει
σέ ὺπέρτατη ἀξία τόν ἀνθρώπινο νοῦ
καί ὑποτιμᾶ τήν θεία ἀποκεκαλυμμένη
ἀλήθεια, καταργεῖ τόν κλῆρο, τά μυστήρια,
τή νηστεία, ὅλα ἐκεῖνα πού τό Ἅγιο
Πνεῦμα, μέσῳ τῶν ἁγίων ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων πατέρων,
θεσμοθέτησε γιά τή σωτηρία μας.
Δέν εἶναι Ἐκκλησία
ἀληθινή ἐκείνη πού αὐθαίρετα διέκοψε
τίς σχέσεις της μέ τή χορεία τῶν
κεκοιμημένων, τῶν «ἐν οὐρανοῖς
ἀπογεγραμμένων» (Ἑβρ. 12,23), καί θεωρεῖ
ἄχρηστες τίς προσευχές μας ὑπέρ αὐτῶν.
Δέν εἶναι Ἐκκλησία ἀληθινή ὅποια
ἀποκόπηκε ἀπό τό ζωντανό καί καρποφόρο
δένδρο, τήν ἀποστολική Ἐκκλησία.
Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης
Πηγή: Ὁ οὐρανός στή γῆ, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς, σελ. 49.