(συνέχεια ἀπό τό α' μέρος)
Μυροφόρος καί ἡ ἀδελφή νοσοκόμος, ἐκείνη πού στέκεται σάν ἄγγελος χαρᾶς δίπλα στό προσκέφαλο τοῦ πονεμένου ἀρρώστου καί ἀντικαθιστᾶ τήν μάνα καί τήν ἀδελφή, προσφέροντας τίς ὑπηρεσίες της στόν ἄρρωστο, προσπαθώντας νά γλυκάνη τόν πόνο του.
Μυροφόρος καί ἡ νέα ἐκείνη, πού ἀποφασίζει νά ἀφιερώση τήν ζωή της, ἀπαντώντας στήν πρόσκλησι μιᾶς ὑψηλῆς ἀποστολῆς, μιᾶς ἀνώτερης ζωῆς.
Αὐτήν θά τήν δοῦμε νά ἀφοσιώνεται σ' ἕνα φιλανθρωπικό ἔργο, σέ μιά ἱεραποστολική ἀδελφότητα, προσφέροντας τήν ὕπαρξί της καί τήν ζωή της σάν μιά λαμπάδα ἀναμμένη μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ.
Ψυχές μυροφόρες,
Μήν ἀποκάμνετε! Προχωρεῖτε ἀφόβως. Στό τέρμα κάθε πορείας σας θά συναντᾶτε πάντα ἕναν λευκοφορεμένο ἄγγελο καί θά ἀκοῦτε πάντα ἕναν νικητήριο ἀναστάσιμο παιᾶνα.
Τί κι ἄν γύρω σας βασιλεύη ἡ κοσμοφοβία; Ἐσεῖς προχωρεῖτε. Ἕνα θαῦμα ἔχετε νά δῆτε. Προχωρεῖτε ἀνάμεσα στούς πνευματικῶς νεκρούς, νά φέρετε τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Προχωρεῖτε! Ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς σᾶς ἀναμένει. (τέλος κεφαλαίου).
Ἀρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος Ζησόπουλος
Ἱεροκήρυκας
Πηγή: Ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, Ἀρχιμανδρίτου π. Θεοφίλου Ζησοπούλου, Ο.Χ.Α. Λυδία, σελ. 105-106 (ἀπόσπασμα).