Δόξα σέ Σένα, Θεέ μας, πού μᾶς ἀνέχεσαι, δόξα Σοι, μακρόθυμε, δόξα Σοι, ἀνεξίκακε, δόξα Σοι ἀγαθέ, δόξα Σοι, μόνε σοφέ.
Δόξα σέ Σένα, τόν εὐεργέτη τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας.
Δόξα σέ Σένα, πού ἀνατέλλεις τόν ἥλιο στούς πονηρούς καί στούς ἀγαθούς, καί βρέχεις γιά τούς δικαίους καί τούς ἀδίκους.
Δόξα σέ Σένα, πού τρέφεις ὅλα τά ἔθνη καί ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, σάν νά εἶναι ἕνας ἄνθρωπος.
Δόξα σέ Σένα, πού τρέφεις τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ καί τά θηρία καί τά ἑρπετά καί τά ὑδρόβια, ὅπως ἐμεῖς τρέφουμε τό σπουργιτάκι.
Διότι εἶναι μεγάλη ἡ δύναμή Σου καί ἡ εὐσπλαχνία Σου γιά ὅλα τά δημιουργήματά Σου, Κύριε.
Γι' αὐτό σέ παρακαλῶ, Κύριε -μέ τίς πρεσβεῖες ὅλων τῶν Ἁγίων Σου ποὺ εὐαρέστησαν ἐνώπιόν Σου- μή μέ ἀπορρίψεις μαζί μέ αὐτούς πού τυπικά Σοῦ λέγουν, Κύριε, Κύριε, καί δέν κάνουν τό θέλημά Σου.
Γιατί Σύ γνωρίζεις τά πάθη πού κρύβονται μέσα μου, Σύ γνωρίζεις πολύ καλά τίς πληγές τῆς ψυχῆς μου. Θεράπευσέ με, Κύριε, καί θά θεραπευθῶ... Ἀμήν.
Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος
Πηγή: Μικρόν Προσευχητάριον, Ἱερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδος, σελ. 84.