Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Μεσούσης τῆς ἑορτῆς
διψῶσάν μου τήν ψυχήν
εὐσεβείας πότισον νάματα·
ὅτι πᾶσι, Σωτήρ ἐβόησας·
Ὁ διψῶν ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω.
Ἡ πηγή τῆς ζωῆς, Χριστέ ὁ Θεός, δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τῆς
ἑορτῆς τῆς νομικῆς μεσαζούσης,
ὁ τῶν ἁπάντων Ποιητὴς καὶ Δεσπότης,
πρὸς
τοὺς παρόντας ἔλεγες Χριστὲ ὁ Θεός·
Δεῦτε καὶ ἀρύσασθε, ὕδωρ ἀθανασίας.
Ὅθεν σοι προσπίπτομεν, καὶ πιστῶς ἐκβοῶμεν·
Τοὺς οἰκτιρμους σου δώρησαι
ἡμῖν·
σὺ γὰρ ὑπάρχεις, πηγὴ τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Πηγή: synaxarion.gr