Ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος!
ὥσπερ ζῶσα ἡ Μάρτυς, καὶ θανοῦσα ἐν λάρνακι,
ταῖς τιμαίαις αυτῆς χερσί,
τὸν ἡμέτερον Τόμον ἐπέφερε,
τὸν δὲν τῶν αἱρετικῶν τοῖς ποσὶ κατεπάτησεν,
ἐκφαυλίζουσα τοῦτον τὸ κακόνουν καὶ βλάσφημον,
τῶν δὲ πιστῶν κρατύνουσα τὸ ὀρθὸν καὶ ἀκίβδηλον,
ἕνα μὲν καθ᾿ ὑπόστασιν τὸν Χριστὸν κηρυττόντων,
διπλοῦν δὲν κατὰ φύσιν καὶ θέλησιν.
Ἧς ταῖς πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός,
εἰρήνην ταῖς ἐκκλησίαις σου δώρησαι,
καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Πηγή: Μηναῖον Ἰουλίου, «Φῶς», σελ. 85.