14. Ὁ ἀββᾶς Μωϋσῆς εἶπε σ᾿ ἕναν ἀδελφό:
«Ἂς ἀποκτήσουμε τὴν ὑπακοή, ἡ ὁποία γεννάει τὴν ταπείνωση, τὴν ὑπομονή, τὴ μακροθυμία,
τὴν κατάνυξη, τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ αὐτὰ
εἶναι τὰ πολεμικά μας ὅπλα».
15. Εἶπε ἐπίσης:
«Ἐμπρός, ἀδελφέ, γιὰ τὴν ἀληθινὴ ὑπακοή.
- Σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει ταπείνωση,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει δύναμη,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει χαρά,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει ὑπομονή,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει μακροθυμία,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει ἡ φιλαδελφία,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει κατάνυξη,
- σ᾿ αὐτὴν ὑπάρχει ἀγάπη.
Γιατὶ αὐτὸς ποὺ ἔχει καλὴ ὑπακοή, ἤδη ἔχει ἐφαρμόσει ὅλες τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ».
Πηγές: ἐδῶ & Μέγα Γεροντικό