Πολλοὶ Χριστιανοὶ μὲ εὐλαβὴ πόθο, ἐπιζητοῦν νὰ πᾶνε στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ νὰ βαπτισθοῦν. Ἀλλ᾿ ὅσες φορὲς καὶ ἂν μποῦνε στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ καὶ ὅσα μπουκάλια ἁγιασμοῦ καὶ ἂν πιοῦμε, ἂν δέν μετανοήσουμε δὲν σωζόμεθα.
Κοντά μας, δίπλα μας, εἶναι ὁ Ἰορδάνης ποταμός. Κυλάει μέσα στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ γλυκειὰ μετάνοια καὶ ἡ ἐξομολόγησις.
Ἂν λουσθοῦμε μέσα στὴ μετάνοια, σβήνουν ὅλα τὰ ἁμαρτήματα. Καὶ τὸ λουτρὸ τῆς μετανοίας εἶναι τὸ δεύτερο Βάπτισμα.
Αὐτὸ δὲ τὸ λουτρὸ τοῦ θεϊκοῦ Βαπτίσματος, ποὺ λέγεται μετάνοια, δὲν γίνεται ἀσυνείδητα, ὅπως ὁ νηπιοβαπτισμὸς στὰ μικρὰ βρέφη, ἀλλὰ γίνεται συνειδητὰ καὶ ἀποφασιστικά. Πλένομαι, γιὰ νὰ μὴ ξαναλερωθῶ, ἀσχέτως ἂν δὲν τὰ καταφέρω.
Πλήν, πλένομαι μὲ τὴν ἀπόφασι νὰ μὴ ξαναλερώσω τὸν χιτώνα τῆς ψυχῆς μου.
π. Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης
Πηγή: Πατρικὲς ὁδηγίες καὶ ἐμπειρικὲς ὑποθήκες γιὰ πνευματικὴ τελείωση, Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 78.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου