Ἡ καρδιὰ καὶ ὁ Θεὸς (Α΄) - Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Ὁ Θεὸς βρίσκεται παντοῦ. 

Καὶ σὰν βρεῖ καρδιὰ ποὺ δὲν Τοῦ ἐναντιώνεται, 

καρδιὰ ταπεινή, μπαίνει μέσα της 

καὶ τὴ γεμίζει χαρά. 

Τόση εἶναι ἡ χαρὰ τῆς καρδιᾶς 

ποὺ ἔχει μέσα της τὸν Θεό,

 ὥστε κολλάει πάνω Του καὶ 

δὲν θέλει ποτὲ νὰ Τὸν ἀποχωριστεῖ. 

Σὲ καρδιὰ φουσκωμένη ἀπὸ ἐγωισμὸ 

δὲν πλησιάζει ὁ Κύριος. 

Κι ἔτσι αὐτὴ καταθλίβεται, μαραζώνει καὶ 

σιγολιώνει, βυθισμένη στὴν ἄγνοια, 

τὴ λύπη καὶ τὸ σκοτάδι.

 

Ὅσο ἁμαρτωλοὶ κι ἂν εἴμαστε, 

 μόλις στραφοῦμε μὲ μετάνοια καὶ πόθο πρὸς τὸν Κύριο, 

 ἡ θύρα τῆς καρδιᾶς μας ἀνοίγει σ’ Ἐκεῖνον. 

Ἡ ἐσωτερικὴ ἀκαθαρσία ξεχύνεται ἔξω, 

γιὰ νὰ παραχωρήσει τὴ θέση της στὴν καθαρότητα, 

τὴν ἀρετή, τὸν ἴδιο τὸν Σωτήρα, 

τὸν μεγάλο Ἐπισκέπτη τῆς ψυχῆς, 

τὸν κομιστὴ τῆς χαρᾶς, τοῦ φωτός, τοῦ ἐλέους. 

Θεῖο δῶρο εἶναι αὐτὴ ἡ εὐλογημένη κατάσταση, 

ὄχι δικό μας κατόρθωμα. Καὶ ἀφοῦ εἶναι δῶρο, 

πρέπει νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν δωρητὴ μὲ ταπείνωση...

 (Συνέχεια στὸ Β΄μέρος) 

Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Πηγή: agiazoni.gr