Εὔχομαι εἰς τὸν Πανάγαθον Θεὸν νὰ καταπέμψῃ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα, ὅπως εἰς τοὺς Θεοπέμπτους αὐτοῦ ἁγίους ἀποστόλους, διὰ νὰ φωτισθῆτε νὰ βαδίζητε τὸν πολύμοχθον δρόμον τῆς σωτηρίας. «Ἰδοῦ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς (ἐν ἀγάπῃ) ἐπὶ τὸ αὐτό» (Ψαλμ. 132,1).
Δὲν ὑπάρχει ὡραιότερον πρᾶγμα ὅταν μία ἀδελφότης γέμῃ τῆς κατὰ Θεόν ἀγάπης. Τὰ πάντα γελοῦν, ὅλα εἶναι μεστὰ ὡραιότητος· ὁ δὲ Θεὸς ἄνωθεν εὐφραίνεται καὶ χαίρουν τὰ ἅγια πνεύματα τῶν ἀγγέλων, ὅπου ἡ ἀγάπη εἶναι ἄπειρη.
«Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθώς κἀγὼ ἡγάπησα ὑμᾶς» «ἐν τούτῳ γνώσονται ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» (Ἰωάν. 13,35).
Ὦ ἀγάπη, ὅποιος σὲ κατέχει, ὅντως μακαρία ἐστίν ἡ καρδία αὐτοῦ· διότι μέσα εἰς τὴν ἀγάπην τί θέλεις καὶ δὲν εὐρίσκεις! Ταπείνωσιν, χαράν, ὑπομονήν, ἀγαθότητα, συμπάθειαν, ἐπιείκειαν, φωτισμόν κ.λ.π.
Ἄκοπος ἐστιν ὁ ὡραῖος δρόμος τῆς ἀγάπης καὶ ἐν τῇ ἀγάπῃ οὐκ ἔστι μῶμος οὐδὲ κηλίδα, ἀλλὰ ἡ συνείδησις μαρτυρεῖ ὅτι ἡ ψυχὴ ἔχει παρρησίαν πρὸς τὸν Θεόν.
Πηγή: Πατριακαὶ νουθεσίαι, Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, «Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου, Ἅγιον Ὄρος», σελ. 303-304.
Γέρων Ἐφραίμ ὁ Φιλοθεΐτης
Πηγή: Πατριακαὶ νουθεσίαι, Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, «Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου, Ἅγιον Ὄρος», σελ. 303-304.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου