Τοῦ Ἁγίου Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ

 

 

 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Αὐτόμελον.
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, 

καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, 

ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· 

ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν,

 ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· 

ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· 

διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Εὐχαρίστοις ᾄσμασι, τῶν Κεφαλλήνων ἡ νῆσος,

 προσκαλεῖται σήμερον, τῶν Ὀρθοδόξων τὰ πλήθη, 

μέγιστον, νεοφανέντα ἀγκωμιάσαι,

 καύχημα, Ὀρθοδοξίας ἀναφανέντα, 

 τὸν Γεράσιμον τὸν θεῖον,

 τὸν ῥύστην ταύτης ὁμοῦ καὶ πρόμαχον.

Μεγαλυνάριον.
Τῆς ὁμολογίας Χριστιανῶν, 

ἔθετό σε σὲ στῦλον, ἀδιάσειστον ὀ Θεός, 

τὸ σεπτόν σου σκῆνος, Γεράσιμε δοὺς πᾶσι,

 τοῖς ἐναντίοις λίθον, δεινοῦ προσκόμματος.

 

Πηγή: synaxarion.gr