Ἐκ γῆς προφαίνει Πρόδρομος σεπτὴν κάραν,
Καρποὺς παραινῶν ἀξίους ποιεῖν πάλιν.
Ὁ βαπτίσας πρὶν ὑδάτων πηγαῖς ὄχλους,
Γῆθεν φανεὶς βάπτιζε πηγαῖς θαυμάτων.
Εἰκοστὴν Προδρόμοιο φάνη κάρη ἀμφὶ τετάρτην.
Καρποὺς παραινῶν ἀξίους ποιεῖν πάλιν.
Ὁ βαπτίσας πρὶν ὑδάτων πηγαῖς ὄχλους,
Γῆθεν φανεὶς βάπτιζε πηγαῖς θαυμάτων.
Εἰκοστὴν Προδρόμοιο φάνη κάρη ἀμφὶ τετάρτην.
Ἡ τιμία αὕτη καὶ Ἀγγέλοις αἰδέσιμος τοῦ Προδρόμου κεφαλή, πρῶτον μὲν εὑρέθη ἀπὸ δύο Μοναχοὺς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἡρώδου, διὰ τῆς ἐπιφανείας καὶ ἀποκαλύψεως τοῦ ἰδίου Προδρόμου, οἱ ὁποῖοι Μοναχοὶ ἐπήγαιναν εἰς προσκύνησιν τοῦ ζωοδόχου Τάφου τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς δὲ ἐκείνους ἐπῆρεν αὐτὴν ἕνας κεραμεύς, ἤτοι τζουκαλᾶς, καὶ τὴν ἐπῆγεν εἰς τὴν πόλιν Ἔμεσαν, ἡ ὁποία κοινῶς Ἒμς λέγεται. Καὶ ἐπειδὴ ὁ τζουκαλᾶς ἐκεῖνος ἐγνώρισεν, ὅτι διὰ μέσου τῆς ἁγίας κάρας ἔλαβεν εὐτυχίαν, διὰ τοῦτο ἐτίμα αὐτὴν μὲ ὑπερβολήν. Ὅταν δὲ αὐτὸς ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ, ἀφῆκε τὴν ἁγίαν κάραν εἰς τὴν ἀδελφήν του, παραγγείλας αὐτῇ νὰ μὴ τὴν σηκώσῃ ἀπὸ τὸν τόπον της, μήτε νὰ τὴν δείξη εἰς ἄλλον, ἀλλὰ νὰ τὴν τιμᾷ καὶ νὰ τὴν προσκυνῇ.
Ἀφ’ οὗ δὲ καὶ ἡ ἀδελφὴ ἐκείνου ἀπέθανεν, ἐπῆραν τὴν ἁγίαν κάραν πολλοί, ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον κατὰ διαδοχήν. Εἰς ὅλον δὲ τὸ ὕστερον, κατήντησεν ὁ πολύτιμος αὐτὸς θησαυρὸς εἰς ἕνα ἱερομόναχον Ἀρειανόν, Εὐστάθιον ὀνομαζόμενον, ὁ ὁποῖος ἐδιώχθη παρὰ τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τὸ σπήλαιον, ὅπου ἐκατοίκει. Διατὶ ἐπέγραφεν εἰς τὴν κακοδοξίαν καὶ αἵρεσίν του τὰς ἰατρείας, ὁποῦ ἐνήργει ἡ ἁγία κάρα, ἤγουν ἔλεγεν, ὅτι διὰ τοῦτο ἐνεργεῖ ἐκείνη τὰς ἰατρείας, διατὶ αὐτὸς ὁποῦ τὴν ἔχει, εἶναι Ἀρειανός.
Ἀφ’ οὗ λέγω ἐκεῖνος ὁ κακόδοξος ἐδιώχθη ἀπὸ ἐκεῖ, ἀφῆκεν εἰς τὸ σπήλαιον τὴν τιμίαν κεφαλὴν κατὰ θείαν οἰκονομίαν, καὶ ἐκεῖ εὑρίσκετο αὐτὴ κεκρυμμένη, ἕως εἰς τοὺς χρόνους Μαρκέλλου τοῦ Ἀρχιμανδρίτου, καὶ τοῦ Ἐπισκόπου Ἐμέσης Οὐρανίου λεγομένου, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ νέου Οὐαλεντιανοῦ ἐν ἔτει υλα΄ [431]. Τότε λοιπὸν πολλοὶ ἔλαβον θείας ἀποκαλύψεις διὰ τὴν προδρομικὴν ταύτην κεφαλήν. Ὅθεν εὑρέθη αὕτη δεύτερον μέσα εἰς μίαν στάμναν, ἥτις φερθεῖσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸν ἀνωτέρω ῥηθέντα Οὐράνιον, τὸν Ἐπίσκοπον Ἐμέσης, ἐνήργει διαφόρους ἰατρείας, καὶ παράδοξα θαύματα. Τελεῖται δὲ ἡ τῆς αὐτῆς εὑρέσεως Σύναξις καὶ ἑορτὴ εἰς τὸν ἁγιώτατον καὶ προφητικὸν Ναὸν τοῦ τιμίου Προδρόμου, τὸν εὑρισκόμενον εἰς τόπον ὀνομαζόμενον Φωρακίου.
Ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς δὲ ἐκείνους ἐπῆρεν αὐτὴν ἕνας κεραμεύς, ἤτοι τζουκαλᾶς, καὶ τὴν ἐπῆγεν εἰς τὴν πόλιν Ἔμεσαν, ἡ ὁποία κοινῶς Ἒμς λέγεται. Καὶ ἐπειδὴ ὁ τζουκαλᾶς ἐκεῖνος ἐγνώρισεν, ὅτι διὰ μέσου τῆς ἁγίας κάρας ἔλαβεν εὐτυχίαν, διὰ τοῦτο ἐτίμα αὐτὴν μὲ ὑπερβολήν. Ὅταν δὲ αὐτὸς ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ, ἀφῆκε τὴν ἁγίαν κάραν εἰς τὴν ἀδελφήν του, παραγγείλας αὐτῇ νὰ μὴ τὴν σηκώσῃ ἀπὸ τὸν τόπον της, μήτε νὰ τὴν δείξη εἰς ἄλλον, ἀλλὰ νὰ τὴν τιμᾷ καὶ νὰ τὴν προσκυνῇ.
Ἀφ’ οὗ δὲ καὶ ἡ ἀδελφὴ ἐκείνου ἀπέθανεν, ἐπῆραν τὴν ἁγίαν κάραν πολλοί, ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον κατὰ διαδοχήν. Εἰς ὅλον δὲ τὸ ὕστερον, κατήντησεν ὁ πολύτιμος αὐτὸς θησαυρὸς εἰς ἕνα ἱερομόναχον Ἀρειανόν, Εὐστάθιον ὀνομαζόμενον, ὁ ὁποῖος ἐδιώχθη παρὰ τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τὸ σπήλαιον, ὅπου ἐκατοίκει. Διατὶ ἐπέγραφεν εἰς τὴν κακοδοξίαν καὶ αἵρεσίν του τὰς ἰατρείας, ὁποῦ ἐνήργει ἡ ἁγία κάρα, ἤγουν ἔλεγεν, ὅτι διὰ τοῦτο ἐνεργεῖ ἐκείνη τὰς ἰατρείας, διατὶ αὐτὸς ὁποῦ τὴν ἔχει, εἶναι Ἀρειανός.
Ἀφ’ οὗ λέγω ἐκεῖνος ὁ κακόδοξος ἐδιώχθη ἀπὸ ἐκεῖ, ἀφῆκεν εἰς τὸ σπήλαιον τὴν τιμίαν κεφαλὴν κατὰ θείαν οἰκονομίαν, καὶ ἐκεῖ εὑρίσκετο αὐτὴ κεκρυμμένη, ἕως εἰς τοὺς χρόνους Μαρκέλλου τοῦ Ἀρχιμανδρίτου, καὶ τοῦ Ἐπισκόπου Ἐμέσης Οὐρανίου λεγομένου, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ νέου Οὐαλεντιανοῦ ἐν ἔτει υλα΄ [431]. Τότε λοιπὸν πολλοὶ ἔλαβον θείας ἀποκαλύψεις διὰ τὴν προδρομικὴν ταύτην κεφαλήν. Ὅθεν εὑρέθη αὕτη δεύτερον μέσα εἰς μίαν στάμναν, ἥτις φερθεῖσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸν ἀνωτέρω ῥηθέντα Οὐράνιον, τὸν Ἐπίσκοπον Ἐμέσης, ἐνήργει διαφόρους ἰατρείας, καὶ παράδοξα θαύματα. Τελεῖται δὲ ἡ τῆς αὐτῆς εὑρέσεως Σύναξις καὶ ἑορτὴ εἰς τὸν ἁγιώτατον καὶ προφητικὸν Ναὸν τοῦ τιμίου Προδρόμου, τὸν εὑρισκόμενον εἰς τόπον ὀνομαζόμενον Φωρακίου.
Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης
Ταῖς τοῦ σοῦ Προδρόμου πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.
Ἀπό τὸ βιβλίο: Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ.
Πηγή: imaik.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου