Ἡ Ἁγία Mεγαλομάρτυς Χριστίνα

  

Ἡ Ἁγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν ἀπὸ τὴν Τύρο τῆς Συρίας.

 

Ἦταν κόρη στρατηγοῦ. Ὁ πατέρας της, τῆς ἔχτισε ἕναν πύργο καὶ τὴν ἔβαλε μέσα σ’ αὐτόν. Μάλιστα κατασκεύασε ἀγάλματα τῶν εἰδώλων καὶ τὴν διέταξε νὰ θυσιάσει σ' αὐτά. Ἐκείνη ὅμως τὰ ἔκανε ὅλα κομμάτια. Γιὰ αὐτές της τὶς πράξεις, ἡ Ἁγία ὑποβλήθηκε σὲ βασανιστήρια ἀπὸ τὸν ἴδιο της τὸν πατέρα καὶ μετὰ φυλακίστηκε. Στὴν φυλακὴ τὴν ἄφησαν νηστικὴ γιὰ νὰ πεθάνει ἀπὸ τὴν πείνα. Ὅμως, ἄγγελος Κυρίου τῆς πήγαινε τροφὴ καὶ τῆς θεραπεύτηκαν ὅλες οἱ πληγές της.

 

Μετὰ τὴν ἔριξαν στὴν θάλασσα, ὅπου ἔλαβε τὸ Ἅγιο Βάπτισμα ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ καὶ ἄγγελος Κυρίου τὴν ἔβγαλε στὴν στεριά. Μόλις ἔγινε γνωστὸ ὅτι εἶχε διασωθεῖ, ὁ πατέρας της πρόσταξε καὶ τὴν ἔκλεισαν πάλι στὴν φυλακή. Τὴν νύχτα ποὺ ἀκολούθησε ὁ πατέρας της πέθανε καὶ τὴν θέση του στὸ ἀξίωμα τοῦ στρατηγοῦ, πῆρε κάποιος ὀνόματι Δίων.

 

Αὐτὸς ὁδήγησε τὴν μάρτυρα στὸ δικαστήριο. Καὶ ἐκεῖ ἡ Ἁγία ὁμολόγησε τὴν πίστη της. Ἀμέσως ὁ Δίων ὀργίστηκε καὶ διέταξε νὰ ἀρχίσουν τὰ βασανιστήρια. Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν βασανιστηρίων πολλοὶ πίστευσαν στὸν Χριστό.

 

Μετὰ τὸ Δίωνα ἀνέλαβε κάποιος Ἰουλιανός. Αὐτὸς ἔριξε τὴν Χριστίνα μέσα σὲ πυρακτωμένη κάμινο, σὲ ἕνα κλουβὶ μὲ φίδια δηλητηριώδη, τὰ ὁποία ἀντὶ νὰ τὴν δαγκώσουν τῆς ἔγλυφαν τὰ πόδια μὲ εὐσπλαχνία. Μετὰ τῆς ἔκοψαν τοὺς μαστοὺς ἀπὸ ὅπου χύθηκε γάλα ἀντὶ γιὰ αἷμα καὶ τῆς ἔκοψαν καὶ τὴν γλώσσα.

 
Ὅλα αὐτὰ τὰ μαρτύρια τὰ ὑπέμεινε μὲ καρτερία καὶ στὸ τέλος μὲ κοντάρια ποὺ τὴν χτύπησαν παρέδωσε τὸ πνεῦμα, λαμβάνοντας τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου, καὶ περνώντας στὴν αἰώνια ζωή.

 

 

Tὸ σκήνωμα τῆς Ἁγίας Χριστίνας εἶχε μεταφερθεί στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὴ Συρία ὅπου ἔλαβε χώρα τὸ φριχτό μαρτύριο της. Στὴν Πόλη ὑπήρχε ἱερὸς ναὸς ἀφιερωμένος στὴ μνήμη της, κοντὰ στὸ Παλάτι, μπαίνοντας οἱ ἄνθρωποι καὶ μένοντας ἐνεοί, κυριολεκτικὰ ἐκστασιασμένοι ἀπὸ τὴ θέα τοῦ γαλήνιου καὶ ἄφθαρτου προσώπου της.

Τὸ 1204 μὲ τὴν εἰσβολὴ τῶν σταυροφόρων ξεκίνησε  ἡ ταλαιπωρίας τοῦ κλεισίματος τῆς Ἁγίας σὲ ἀμπάρια πλοίων γιὰ κρυφούς προορισμοὺς καὶ τῆς ξεδιάντροπης κλοπῆς τοῦ σκηνώματος ποὺ ἔφθασε τὸ 1252 στὸ Τορτσέλο τῆς Βενετίας καὶ ἀργότερα τὸ 1325 μεταφέρθηκε σὲ βενετσιάνικο νησὶ ποὺ πῆρε τὸ ὅνομα της (Santa Cristina). 

Τὸ 1340, μεταφέρουν τὴν Ἁγία στὸ Μουράνο ὥσπου τὸ 1435 τὴν ἐπιστρέφουν καὶ πάλι στὸ Τορτσέλο μέχρι νὰ ἀποφασίσουν τὸ 1793 τὴ μεταφορά της στὸν ναὸ τῆς Santa Giustina καὶ ἀργότερα ὁριστικά στὴν παπικὸ ναὸ τοῦ Φραγκίσκου τῆς Ἀμπέλου στὴ Βενετία, ὅπου καὶ παραμένει μέχρι σήμερα.

 

Πηγή: synaxarion.gr  & ἐδῶ