Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Σοφίας
τοῦ Πνεύματος, καταυγασθεὶς τῷ φωτί,
τὸν λόγον ἐτράνωσας, τῆς εὐσεβείας ἡμῖν,
Εὐσέβιε ἔνδοξε·
σὺ γὰρ ἱεραρχήσας, εὐσεβῶς τῇ Τριάδι,
ἤθλησας θεοφρόνως, καὶ τὴν πλάνην καθεῖλες.
Καὶ νῦν Πάτερ δυσώπησον, σώζεσθαι ἅπαντας.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τῆς εὐσεβείας κατασπείρας τὰ διδάγματα,
Τὰ τοῦ Ἀρείου ἐναπέτεμες ζιζάνια
Καὶ Μαρτύρων τῷ στεφάνῳ κατεκοσμήθης·
Τὸν γὰρ Λόγον σὺν Πατρί τε καὶ τῷ Πνεύματι
Ὁμοούσιον καὶ σύνθρονον ἐκήρυξας·
Ὅθεν κράζομεν, χαίροις Πάτερ Εὐσέβιε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις
τῆς Τριάδος μυσταγωγέ,
καὶ τῶν Σαμοσάτων, ποιμενάρχα καὶ ὁδηγέ·
χαίροις ὁ τοῦ Λόγου, πιὼν μετ’ εὐφροσύνης,
ποτήριον τὸ θεῖον, μάκαρ Εὐσέβιε.
Πηγή: synaxarion.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου