«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. ιστ΄33).

Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

Τὸ μυστήριο τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας

 


Εἶπεν ὁ Κύριος: «οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλη τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ καθεύδη καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος βλαστάνη καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδέν αὐτός. αὐτομάτη γὰρ ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ» (Μάρκ. 4:26-28).

Ποία εἶναι αὐτὴ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γιά τὴν ὁποία μιλάει ἐδῶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός; Αὐτὴ γιά τὴν ὁποία εἶπε: «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν» (Λουκ. 17, 21)

Μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ σπόρου πού βλασταίνει καὶ στή συνέχεια γίνεται στάχυ, ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ μεγάλο μυστήριο, τὸ μυστήριο πού τελεῖται μέσα στήν ψυχὴ τοῦ κάθε χριστιανοῦ, ὅταν αὐτὴ γίνεται κοινωνὸς τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.

Γνωρίζει ὁ γεωργὸς πῶς ὁ σπόρος γίνεται στάχυ; Γνωρίζει ὁ κηπουρὸς πῶς τὸ βλαστάρι ἀναπτύσσεται σὲ καρποφόρο δένδρο ἢ πῶς φυτρώνουν αὐτὰ τὰ ὄμορφα λουλούδια; Κανεὶς δέν τὸ γνωρίζει. Εἶναι ἕνα μυστήριο πού μόνο ὁ Θεὸς τὸ γνωρίζει, τὸ μυστήριο πού τελεῖται μέσα στή γῆ. Γνωρίζουν κάτι οἱ βοτανολόγοι, ἀλλὰ ἡ γνώση τους εἶναι σχεδὸν μηδαμινὴ μπροστὰ σ’ αὐτά πού θὰ ἔπρεπε νά γνωρίσουν γιά νά καταλάβουν τί ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ πῶς ἀπὸ ἕνα μικρὸ κόκκο φυτρώνει ἕνα ὄμορφο φυτό.

Ὑπάρχει ἡ ἐπιστήμη πού λέγεται ἐμβρυολογία. Ἡ ἐπιστήμη αὐτὴ μελετᾶ τὰ ἔμβρυα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν ζώων σὲ διάφορα στάδια τῆς ἀνάπτυξής τους. Ἀλλὰ βλέπει μόνο ἐξωτερικὰ πῶς σχηματίζεται καὶ ἀναπτύσσεται τὸ ἔμβρυο καὶ δέν μπορεῖ νά ἐξηγήσει ποία δύναμη τὰ κάνει ὅλα αὐτά. Μπορεῖ νά μᾶς ἐξηγήσει τὸ μηχανισμὸ τῆς κληρονομικότητας; Ὄχι, ὅσο καὶ νά ἀνάπτυχθεῖ αὐτὴ ἡ ἐπιστήμη, ποτὲ δέν θὰ μπορέσει νά τὸ μάθει. Αὐτὸ τὸ μεγάλο μυστήριο τοῦ Θεοῦ θὰ παραμένει γιά μᾶς πάντοτε κρυφό.

Ὅπως φυτρώνει τὸ φυτό, ὅπως σχηματίζεται τὸ ἔμβρυο στή μήτρα τῆς μητέρας, μὲ τὸν ἴδιο μυστικὸ τρόπο ἀρχίζει καὶ γίνεται πραγματικότητα ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ψυχὴ ἑνὸς χριστιανοῦ. Καὶ τὸ μυστήριο αὐτὸ εἶναι ἀκόμα βαθύτερο ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς γέννησης καὶ τῆς ἀνάπτυξης τῶν ζωντανῶν ὀργανισμῶν. Ἐδῶ ἡ θεία Χάρη ἐνεργεῖ μέσα στήν καρδιά πού διψᾶ τὴν ἀλήθεια, τὴν καρδιά πού ἔχει ἀγαπήσει τὸν Χριστό. Αὐτή ἡ Χάρη γεννᾶ μέσα μας τὶς ἀρετὲς καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στήν πνευματικὴ τελείωση, ἡ ὁποία τελείωση γίνεται ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα μας. Δέν γνωρίζουμε πῶς λειτουργεῖ ἡ θεία Χάρη μέσα στήν καρδιά μας, πολλὲς φορὲς οἱ ἐνέργειές της εἶναι ἐντελῶς ἀπαρατήρητες καὶ ὅμως ἡ Χάρη λειτουργεῖ, λειτουργεῖ ἀσταμάτητα. Ὁ Θεὸς ἀδιαλείπτως οἰκοδομεῖ στήν ψυχή μας τή μεγάλη καὶ ἔνδοξη Βασιλεία Του. Δέν ὑπάρχει μυστήριο μεγαλύτερο ἀπ’ αὐτό.

Δέν γνωρίζουμε τίς ὁδοὺς τῆς θείας Χάρης, ὅπως δέν γνωρίζει ὁ γεωργός μέ ποιό τρόπο ὁ σπόρος γίνεται στάχυ. Κοιμᾶται τὸ βράδυ καὶ ξυπνάει τὸ πρωί, κάνει τή δουλειά του καὶ ὁ σπόρος βλασταίνει καὶ αὐξάνει. Αὐτὸς μόνο περιμένει νά ἔλθει ὁ καιρὸς τοῦ θερισμοῦ. Τὸ ἴδιο καὶ στήν πνευματική ζωή μας. Δέν γνωρίζουμε πῶς τελεῖται τὸ μεγάλο μυστήριο τῆς πνευματικῆς μας τελείωσης πού τὸ ἐνεργεῖ ὁ Θεός.

Ὅπως εἶπα, πολλὲς φορὲς δέν βλέπουμε πῶς ἡ θεία Χάρη ἐνεργεῖ στή ζωή μας. Καὶ δέν καταλαβαίνουμε ὅτι τὰ γεγονότα καὶ οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς μας φέρνουν ἐπάνω τους τή δική της ἀψευδῆ σφραγῖδα. Μετά, ὅταν θὰ γεράσουμε καὶ θὰ δοῦμε τή ζωή μας ὅλη, θὰ φανερωθεῖ ὁ δρόμος πού ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθοῦσε μέσα στήν καρδιά μας.

Φέρνουμε στή μνήμη τὰ γεγονότα τῆς ζωῆς μας, τὶς σκέψεις καὶ τὰ αἰσθήματά μας. Τὰ βλέπουμε κάτω ἀπὸ ἕνα διαφορετικὸ φῶς καὶ φωτίζεται ὁ νοῦς μας καὶ ἀρχίζουμε νά κατανοοῦμε τίς ὁδοὺς τοῦ Θεοῦ. Γίνεται φανερὸ γιά μᾶς ὅτι οἱ σκέψεις, οἱ ἐπιδιώξεις, οἱ πράξεις καὶ τὰ γεγονότα τῆς ζωῆς μας, τὰ ὁποῖα ἐμεῖς τὰ θεωρούσαμε ἀσήμαντα, ὅλα αὐτὰ κατευθύνονταν ἀπὸ τή Θεία Πρόνοια.

Θὰ καταλάβουμε ὅτι σ’ ὅλη τή ζωή μας μᾶς ὁδηγοῦσε ὁ Θεός, μᾶς ὁδηγοῦσε μέ ἕνα τρόπο θαυμαστὸ στήν Βασιλεία Του. Ἔτσι ἀποκαλύπτεται στήν καρδιά μας ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ὁ Θεὸς τὴν φανερώνει μέσα μας. Ἄς εἴμαστε προσεκτικοὶ σ’ αὐτά πού συμβαίνουν στή ζωή μας, καὶ πιὸ πολὺ ἀπ’ ὅλα νά φυλαγόμαστε νά μή γογγύζουμε κατὰ τοῦ Θεοῦ. Ἀγόγγυστα νά ὑπομένουμε τίς θλίψεις καὶ τὰ παθήματα, διότι μ’ αὐτὰ κτίζεται μέσα στήν καρδιά μας ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Πάντα νά εὐχαριστοῦμε τὸν Θεὸ γιά ὅλα, καὶ τὰ εὐχάριστα καὶ τὰ δυσάρεστα γεγονότα τῆς ζωῆς μας. Ἀμήν.

Ἅγιος Λουκᾶς Κριμαίας

imaik.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: