Γιὰ ὅσους πεινοῦν,
εἶναι ἡ τροφὴ ποὺ συντηρεῖ
τὴν πνευματικὴ ὕπαρξη.
Γιὰ ὅσους διψοῦν,
εἶναι τὸ ἀθάνατο νερὸ ποὺ δροσίζει
τὶς διψασμένες ψυχές.
Γιὰ ὅσους θλίβονται,
εἶναι ἡ πηγὴ τῆς χαρᾶς καὶ
τῆς ἀληθινῆς εὐτυχίας.
Γιὰ ὅσους νοιώθουν νὰ κινδυνεύουν
στὸ πέλαγος τῆς ἀπελπισίας,
εἶναι ἡ ἄγκυρα τῆς ἑλπίδος.
Γιὰ ὅσους ἔχουν χάσει
τὸν προσανατολισμό τους
στὸ πολυκύμαντο πέλαγος τῆς ζωῆς,
εἶναι ἡ πυξίδα.
Γιὰ ὅσους θέλουν νὰ δοῦν τὸ πρόσωπο
τῆς πνευματικῆς των ὑποστάσεως,
εἶναι ὁ ἀψευδὴς κι ἀλάθητος καθρέφτης.
Πηγή: Μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν Βασιλέα τῶν βιβλίων τὴν Ἁγία Γραφή, «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», σελ. 53.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου