Μέ τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

     ... Σ' ἕνα μόνο δαιμονισμένο στά Γάδαρα ὑπῆρχε ὁλόκληρη λεγεῶνα δαιμόνων.  Ὅλη αὐτή ἡ στρατιά τῶν δαιμόνων εἶναι ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, ἐχθροί τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἀμέτρητοι αὐτοί ἐχθροί τοῦ Θεοῦ μόνο ἕνα σκοπό ἔχουν. Φροντίζουν μέρα-νύχτα νά μᾶς καταστρέψουν καί νά μᾶς σπρώξουν στό δρόμο τοῦ κακοῦ, στό δρόμο τῆς ἀτιμίας. 

Ὅπως ὑπάρχουν ἐννέα τάγματα ἁγίων ἀγγέλων, τά ἀνώτερα τάγματα: τά σεραφείμ, τά χερουβείμ, οἱ ἀρχές, οἱ ἐξουσίες, οἱ θρόνοι, οἱ κυριότητες, καί κατώτερα: οἱ ἀρχάγγελοι καί οἱ ἄγγελοι, τό ἴδιο καί στήν στρατιά τῶν πονηρῶν πνευμάτων ὑπάρχουν ἀνώτερα καί κατώτερα τάγματα, ὑπάρχουν ἀρχές καί ἐξουσίες. 

Τά ἀνώτερα δαιμονικά τάγματα πολεμᾶνε τούς πιό σταθερούς, τούς πιό πιστούς ὑπηρέτες τοῦ Χριστοῦ, τούς ἁγίους καί τοὺς δικαίους.

Πολύ δύσκολος γιά τούς δαίμονες εἶναι ὁ ἀγώνας αὐτός, διότι μέ τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἀποκρούουν οἱ ἅγιοι ὅλες τίς ἐπιθέσεις τους. 

Ὑπάρχουν καί οἱ δαίμονες πού ἔχουν λιγότερη δύναμη, οἱ ὁποῖοι άδιάλειπτα πολεμοῦν ἐμᾶς τούς ἀδύναμους χριστιανούς...

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ 

Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας, Τόμος Α', σελ. 166 

(ἀπόσπασμα)

Ἡ καρδιά εἶναι τό κέντρο τῆς ἀγάπης - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Λόγος εἰς τό Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας

    

       ...Ἄν τήν γενέθλια ἡμέρα τῶν μεγάλων ἀνθρώπων τήν τιμοῦμε καί τήν γιορτάζουμε μέ πολύ σεβασμό, τότε μέ ποιά χαρά πρέπει νά πανηγυρίζουμε σήμερα, τιμώντας τήν γενέθλια ἡμέρα Ἐκείνης, ἀπό τήν ὁποία ἔλαμψε ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ Κύριος καί Θεός μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ὁποῖος ἀπό αὐτή ἔλαβε τήν ἀνθρώπινη σάρκα. Στό ἀπολυτίκιο τῆς μεγάλης αὐτῆς γιορτῆς ἀκοῦμε τά θαυμάσια λόγια: «Ἡ Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ...». Γιά ὅλη τὴν οἰκουμένη, ὄχι μόνο γιά τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά γιά τόν κόσμο τόν ἀόρατο, γιά τόν κόσμο τῶν ἀγγέλων ἔλαμψε σήμερα ἡ μεγάλη χαρά. 

Πάνω, λοιπόν, ἀπό ὅλους τούς μεγάλους ἀνθρώπους, πάνω ἀκόμα καί ἀπό τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο, πάνω ἀπό τούς Ἀρχαγγέλους καί τούς Ἀγγέλους τοποθέτησε Κύριος ὁ Θεός τήν Ὑπεραγία Ἄχραντο Παρθένο Μαρία. Καί βεβαίως δικαίως τῆς ἔδωσε αὐτή τήν θέση, ἐπειδή σ' αὐτήν ἐσκήνωσε τό Ἅγιο Πνεῦμα, γιά νά γίνει αὐτή γήινη Μητέρα τοῦ Προαιωνίου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό Πανάγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἔκανε τήν καρδιά τῆς Μαρίας σέ ἀσύγκριτο βαθμό πιό καθαρή ἀπό τήν καρδιά ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς τήν θεωρεῖ ὁ Κύριός μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός τό πιό σημαντικό ἀπό ὅλα τά ἄλλα, γι' αὐτό καί εἶπε στούς μακαρισμούς· «μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται» (Ματθ. 5,8). 

Ἡ ἀδιάλειπτη κοινωνία μέ τόν Θεό, ἡ θεωρία τοῦ προσώπου Του εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀνταμοιβή, πού ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ὑπόσχεται σ' αὐτούς πού τηροῦν τίς ἐννέα αὐτές ἐντολές, πού τίς ὀνομάζουμε μακαρισμούς.

      Ἄς θυμηθούμε τί λέει ὁ Σωτήρας μας γιά τήν ἀνθρώπινη καρδιά. Ὁ λόγος Του μᾶς ἐξηγεῖ γιατί Αὐτός ἐκτιμᾶ τόσο πολύ τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς. Εἶπε ὁ Κύριος: «Ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμός πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη· πάντα ταῦτα τά πονηρὰ ἔσοθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον» (Μκ. 7, 12-13).

Ἄν ἔτσι εἶναι τά πράγματα καί ἄν, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ, οἱ ρίζες τοῦ κακοῦ βρίσκονται στήν ἀνθρώπινη καρδιά, τότε σίγουρα ἀπό τήν ἴδια τήν καρδιά ἐκπορεύονται καί ὅλοι οἱ καλοί καί καθαροί λογισμοί καί πράξεις. Ἐπειδή ἡ καρδιά εἶναι τό κέντρο τῆς ἀγάπης καί ἡ ἀγάπη εἶναι πλήρωμα ὅλου τοῦ νόμου.

      Ἡ καρδιά τῆς Ὑπεραγίας καί Ἀχράντου Παρθένου Μαρίας σκορποῦσε τό φῶς τῆς ἐξαιρετικῆς καθαρότητας καί ἀγάπης ὄχι μόνο στόν γήινο κόσμο. Ἡ ἡμέρα τῆς λαμπροφόρου γεννήσεώς της «χαράν έμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ», σέ ὁλο τῶν κόσμο τῶν ἀσωμάτων δυνάμεων.

          Νά φυλᾶμε κι ἐμεῖς, ἀδελφοί μου καί ἀδελφές, στίς καρδιές μας τή χαρά τῆς λαμπροφόρας καί μακαρίας ἡμέρας τῆς γεννήσεώς της. Ἄς προσπαθήσουμε μέ ὅλες τίς δυνάμεις μας νά κρατᾶμε πάντοτε τήν καρδιά μας καθαρή, γιά νά εἴμαστε ἄξιοι τῆς ἀγάπης τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία πάντα πρεσβεύει γιά μᾶς ἐνώπιον τοῦ Υἱοῦ της τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στόν Ὁποῖο, μαζί μέ τόν Ἄναρχο Πατέρα καί τό Πανάγιο Πνεῦμα, ἀνήκει δόξα, τιμή καί προσκύνηση εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας    

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες, Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου 

Κριμαίας,  Τόμος Α', σελ. 222-225 (ἀπόσπασμα)

Τά τοῦ Οὐρανοῦ ἤ τά τοῦ κόσμου; - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

     Εἶναι αὐτοί ἀπό τούς ὁποίους πρέπει νά κρατιόμαστε μακριά, - ἄνθρωποι διεφθαρμένοι, πού μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν ὁδό τοῦ Χριστοῦ. Πρέπει νά ἀποφεύγουμε νά ἔχουμε κοινωνία μαζί τους, νά προσέχουμε νά μήν μολυνθοῦμε ἀπ' αὐτούς, νά τούς φοβόμαστε καί νά κρατιόμαστε μακριά ἀπ' αὐτούς.  Ὑπάρχουν πολλοί τέτοιοι ἄνθρωποι. Εἶναι παντοῦ γύρω μας. Καί νά τί λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν ἐπιστολή του πρός Ἑβραίους· «Ἐπισκοποῦντες μή τις ὑστερῶν ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, μή τις ῥίζα πικρίας ἄνω φύουσα ἐνοχλῇ καὶ διὰ ταύτης μιανθῶσι πολλοί, μή τις πόρνος ἤ βέβηλος ὡς Ἠσαῦ, ὃς ἀντὶ βρώσεως μιᾶς ἀπέδοτο τὰ πρωτοτόκια αὐτοῦ»  (Ἑβρ. 12, 15-16). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παραγγέλλει νά μήν ὑπάρχει στό δικό μας περιβάλλον κάποια πικρή ρίζα, ἡ ὁποία στάζει δηλητήριο, φαρμακώνει τίς ψυχές μας καί σκοτίζει τό φῶς τοῦ Χριστοῦ στά μάτια μας.  Αὐτή ἡ ρίζα εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀντιτάσσονται στό νόμο τοῦ Χριστοῦ...

       Ἡ πικρή ρίζα δέν εἶναι μόνο ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι γιά τούς ὁποίους σᾶς μίλησα προηγουμένως. Εἶναι καί αὐτοί πού ἀποκόπτουν τόν ἑαυτό τους ἀπό τήν ἑνότητα τῆς πίστεως, βλάσφημοι, αὐτοί πού ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες τους καί περιγελοῦν τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τό κάνουν οἱ διάφοροι αἱρετικοί...

     Τελειώνοντας θά σᾶς θυμίσω ἐκείνους τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι τόσο πολύ φύλαγαν τόν ἑαυτό τους ἀπό τήν ἀλαζονεία τοῦ κόσμου, ὥστε ἔφευγαν μακριά στά δάση, τούς ἔρημους τόπους καί μοναστήρια καί ἀφιέρωναν ὅλη τή ζωή τους στήν προσευχή.  Τέτοια ζωή εἶχαν ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅλοι οἱ γνήσιοι μοναχοί καί μοναχές. Αὐτοί ἐπιζητοῦσαν τά τοῦ Πνεύματος πού εἶναι ἀντίθετα στά τοῦ κόσμου, ὃπου ὑπάρχει τόση ἀκαθαρσία... Πάντα ποθοῦσαν τόν Οὐρανό, πάντα ποθοῦσαν τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος ἔχει σταυρωθεῖ γιά μᾶς. 

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας 

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας,

 Τόμος Γ', σελ.241

Ἀθανασία καί Ἀνάσταση - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Στήν ἀθανασία πιστεύουν πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι καί ἐπιστήμονες.

Μόνοι αὐτοί πού ἀρνοῦνται τήν ὕπαρξη κάθε τί τοῦ πνευματικοῦ 

μποροῦν νά ἀρνοῦνται τήν ἀθανασία.  

Γιά μᾶς, ὅμως, ἔλαμψε σήμερα τό ἐπουράνιο φῶς,

 ἡ ἀκτίνα τῆς αἰώνιας ζωῆς ἔλαμψε  ἀπό τόν τάφο,

 διότι ἀναστήθηκε ὁ Χριστός καί μέ τήν δική του ἀνάσταση 

μᾶς ἐπιβεβαίωσε ὅτι εἶναι δυνατή ἡ ἀνάσταση, 

μέ τήν δική του ἀνάσταση ἄνοιξε καί γιά μᾶς δρόμο

 πρός τήν ἀνάσταση καί τήν ζωή τήν αἰώνια.

 

Αὐτό τό ἐπουράνιο φῶς πού ἔλαμψε ἀπό τόν τάφο καί 

φώτισε τόν κόσμο τήν ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, 

ἄς φωτίσει καί τήν δική σας καρδιά, 

τά πιό ἀπόκρυφα μέρη τῆς δικῆς σας ζωῆς, 

τίς σκέψεις καί τίς αἰσθήσεις σας.

Ἄς γίνει μία σταθερή πεποίθηση ἡ πίστη μας 

στήν ἀθανασία καί τήν ἀνάσταση. 

Καί ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός 

νά μᾶς ἀναστήσει ὅλους γιά τήν αἰώνια ζωή.

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας 

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας,

 Τόμος Γ', σελ. 325

Ἡ ἀληθινή σοφία εἶναι ἡ σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Χρειαζόμαστε πάρα πολύ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, 

τό ζωντανό ὕδωρ πού τό δίνει δωρεάν 

ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός σ' αὐτούς πού διψᾶνε.  

Πολλές καί διάφορες ἀνάγκες ἔχουμε στήν ζωή μας.

Τήν καρδιά μας τήν βασανίζουν πολλές θλίψεις. 

Κάποιοι διψᾶνε γνώση καί σοφία.

Καί ποῦ πρέπει νά ψάχνουν τήν γνήσια καί ἀληθινή σοφία, 

στά βιβλία πού καταγράφουν τήν ἀνθρώπινη σοφία;  

Ἀσφαλῶς ὄχι!

Ἐκεῖ σχεδόν δέν ὑπάρχει ἡ ἀληθινή σοφία, 

ἡ σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Τά βιβλία αὐτά περιέχουν τήν δική μας ἀνθρώπινη σοφία. 

Τήν γνήσια σοφία καί γνώση λαμβάνει 

αὐτός πού πίνει ἀκόρεστα 

τό ζωντανό νερό πού μᾶς δίνει 

ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας 

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ 

τῆς Κριμαίας, Τόμος Β', σελ. 199

Ὁ καρπός τῆς μετανοίας - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Τόν κυβερνήτη νοῦ, πού μᾶς ξεχωρίζει ἀπό τά ἄλογα ζῶα, 

μποροῦμε νά τόν κάνουμε καί δοῦλο τῆς ἁμαρτίας, 

ἄν θά τόν χρησιμοποιήσουμε ὄχι γιά νά γνωρίσουμε 

τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τό νόμο του 

ἀλλά νά ἐπινοοῦμε ὁδούς ἀδικίας, 

δολιότητας καί ἐχθρότητας ἐναντίον τοῦ πλησίον μας.

Ἄν τό βλέμμα μας τό στρέψουμε σέ ἡδονικά θεάματα, 

ἄν συμπεριφερόμαστε μέ μῖσος καί 

περιφρόνηση πρός τόν πλησίον μας, 

τότε τά μάτια μας θά γίνουν, ἀσφαλῶς ὄργανο τῆς ἁμαρτίας.

Ἄν κατευθύνουμε τήν ἀκοή μας στό νά ἀκοῦμε 

κουτσομπολιά, κατακρίσεις, φλυαρίες, ματαιολογίες, κολακεῖες, τότε

καί τά αὐτιά μας θά τά κάνουμε ὄργανα τῆς ἁμαρτίας. 

Ἄν τή γλῶσσα μας τήν κάνουμε ὄργανο κατακρίσεως, κατάρας, 

ψεύδους, συκοφαντίας καί κατακρίσεως, τότε καί αὐτή 

θά γίνει ὄργανο ἁμαρτίας...

Ἄς στρέψουμε τό νοῦ μας στό νά γνωρίσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ

καί τό νόμο τοῦ Χριστοῦ, νά διδαχθοῦμε τήν εὐσέβεια καί τή δικαιοσύνη, 

μελετώντας τά ἔργα τῶν ὁσίων πατέρων καί τῶν μεγάλων ἱεραρχῶν

καί νά μάθουμε ἀπ' αὐτούς τούς δρόμους τῶν δικαίων. 

Τά μάτια μας ἄς εἶναι πάντα στραμμένα νοερῶς στόν πανσεβάσμιο

σταυρό τοῦ Χριστοῦ, στήν θεωρία τοῦ θείου κάλλους στήν κτίση, 

καί ἄς συγκινοῦνται οἱ καρδιές μας βλέποντας 

ἀγαθούς καί ἀγωνιζόμενους ἀδελφούς μας 

πού ἀκολουθοῦν τήν ὁδό τοῦ ἀγαθοῦ καί τοῦ ἐλέους... 

Ἄν οἱ ἀσεβεῖς στραφοῦν στόν Θεό καί τά μέλη τους 

ἀπό ὅργανα τῆς ἁμαρτίας τά κάνουν ὄργανα τῆς δικαιοσύνης,

τότε ὁ καρπός αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς θά εἶναι ἡ ἁγιότητα καί 

τέλος ἡ ζωή ἡ αἰώνια,  τῆς ὁποίας νά μᾶς ἀξιώσει 

ὁ πολυέλεος καί πολυεύσπλαχνος Χριστός ὁ Θεός μας, 

ἐμᾶς ὅλους τούς μετανοούντας.

Ἀμήν. 

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας 

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, Τόμος Α' , σελ. 156 
άπόσπασμα

Παράδειγμα τῆς μετανοίας - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Ὅλοι οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ ἔχουν στούς οὐρανούς 

στενή κοινωνία μέ τούς ἀγγέλους καί τούς ἀρχαγγέλους 

καί γίνονται ὅμοιοι μ' αὐτούς.

Ἀλλά μόνο οἱ πιό μεγάλοι ἅγιοι ὅπως ἡ ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία

ἐνῶ ἀκόμα βρίσκονται στή ζωή γίνονται ὅμοιοι μέ τούς ἀγγέλους

καί ἀποκτοῦν τήν ἴδια μ' αὐτούς δύναμη τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ, 

τήν ἴδια ἄπειρη ἀγάπη πρός τόν Παντοδύναμο, Πάνσοφο,

Ἀγαθό καί Δίκαιο Θεό μας, τόν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης καί 

τῆς ἀπέραντης Ἀγάπης.

Ἄς ἔχουμε πάντα μπροστά μας ὡς παράδειγμα τῆς μετάνοιας καί 

τοῦ φοβεροῦ φόβου τοῦ Θεοῦ τήν ὁσία Μαρία τήν Αἰγυπτία.

Καί ἔχοντας αὐτό τό λαμπερό παράδειγμα νά μήν εἴμαστε ἄκαρποι.

Ἀλλά νά μᾶς βοηθήσει ἡ ὁσία Μαρία νά ἀποκτήσουμε καί

ἐμεῖς τό φόβο τοῦ Θεοῦ.

Νά σταματήσουμε τήν πορεία τῆς ἁμαρτωλῆς μας ζωῆς,

νά γονατίσουμε ὅπως καί αὐτή ἐνώπιον τοῦ 

φοβεροῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί 

νά ἀρχίσουμε τήν ἀδιάλειπτη μετάνοια 

μπροστά στόν Δίκαιο, Ἀγαθό καί Πολυέλεο Θεό μας.

Ἀμήν.

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

 Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, 

Τόμος Α΄, σελ. 109

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Γιατί ἁπαλός καί ἐλαφρός εἶναι ὁ ζυγός τοῦ Χριστοῦ;  

Μήπως ἐπειδή ζυγό ὀνομάζει τό θεῖο νόμο τῆς ἀγάπης Του 

τόν ὁποῖο δίνει στόν κόσμο, στόν κόσμο ὁ ὁποῖος σχεδόν καθόλου

δέν σκέφτεται τήν ἀγάπη;  Ἤ ἐπειδή ὁ δικός Του λόγος τῆς ἀγάπης

ἄνοιξε γιά τήν ἀνθρωπότητα, ποῦ ζοῦσε χωρίς ἀγάπη, ἕναν καινούριο κόσμο, 

ἕναν  κόσμο  στόν  ὁποῖο  λάμπει  τό  θείο  φῶς  τῆς  ἀγάπης 

πού  διαλύει  τό  ὁποιοδήποτε  σκοτάδι;  

Δέν  εἶναι  μεγάλη  χαρά  νά  βγοῦμε  ἀπό  τό  σκοτάδι  στό  φῶς; 

Δέν θά σκιρτήσει ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου ὅταν θά βγεῖ ἀπό τό σκοτάδι

καί θά καταλάβει ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τόν κρατᾶ στήν ἀγκαλιά Του; 

Ἀλλά  τί  ἐπιτέλους  σημαίνει  ζυγός  τοῦ  Χριστοῦ;  

Σημαίνει  νά  ζοῦμε  σύμφωνα  μέ  τίς  ἐντολές  Του. 

Νά  εἴμαστε  ταπεινοί  καί  πρᾶοι, 

νά  διψᾶμε  καί  νά  πεινᾶμε  τήν  ὕψιστη  ἀλήθεια. 

Νά  εἴμαστε  ἐλεήμονες  καί  καθαροί  τῇ  καρδίᾳ. 

Νά  μᾶς  κακολογοῦν  καί  νά  μᾶς  διώκουν  γιά  τήν  πίστη 

στόν  Υἱό  τοῦ  Θεοῦ  καί  γιά  τήν  ἀγάπη  του. 

Ναί,  αὐτό  καί  μόνο  αὐτό  σημαίνει  ὁ  ἀπαλός  ζυγός  τοῦ  Χριστοῦ 

καί  ἐλαφρό  φορτίο  Του.  Τήν  δύναμη  γιά  νά  τά  σηκώσουμε 

μᾶς  τήν  δίνει  ὁ  Σταυρός  τοῦ  Χριστοῦ  πού  ὑψώνεται 

πάνω  ἀπό  τόν  κόσμο  καί  φωτίζει.

Ὁ  Σταυρός  πάνω  στόν  ὁποῖο  ὁ  Υἱός  τοῦ  Θεοῦ 

ὑπέφερε  τά  πάθη  καί  ἔδωσε  τήν  ζωή  Του 

γιά  νά  ζεῖ  ὁ  ἄνθρωπος.

 Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

  Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, Τόμος Α΄, σελ. 100

Ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος, λοιπόν, εἶναι τό πνεῦμα μας,

τό ὁποῖο εἶναι στραμμένο πρός τά πάνω, 

πρός τούς οὐρανούς, καί εἶναι ἐλεύθερο 

ἀπό τά γήινα ἐνδιαφέροντα καί ἐπιθυμίες.

Ἡ ζωή τοῦ πνευματικοῦ ἀνθρώπου διαφέρει ριζικά 

ἀπό τή ζωή τοῦ ψυχικοῦ ἀνθρώπου στό ὅτι ὁ ψυχικός, 

ὅσο πιό πολύ ζεῖ, τόσο περισσότερο μαραίνεται καί γερνᾶ...

Ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος, ἀντίθετα, μέρα μέ τή μέρα, 

ἀ ν α κ α ι ν ί ζ ε τ α ι  κατά τή διάρκεια ὅλης τῆς ἐ ν σ υ ν ε ί δ η τ η ς  μας ζωῆς,

ἄν τό πνεῦμα του δέν σέρνεται μέσα στίς λάσπες τῆς γήινης ζωῆς

καί πάντα θυμᾶται τό λόγο τοῦ ἀποστόλου Παῦλου: 

  «Ἄνω  σχῶμεν  τάς  καρδίας» ...

Εἶναι ἄκρως σημαντικό γιά μᾶς νά θυμόμαστε καί τό ὅτι

οἱ σκοτεινές δυνάμεις τοῦ ἅδη, ὁ διάβολος καί οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ

ἀσκοῦν καί αὐτοί πάνω μας ἄλλου εἴδους ἀόρατες ἐπιδράσεις.

Μέ ὅλες τίς δυνάμεις τους αὐτοί προσπαθοῦν

νά προβάλουν ἐμπόδια στό ἔργο 

τῆς ἀνακαίνισης τοῦ ἐσωτερικοῦ μας ἀνθρώπου καί 

νά  μήν τόν ἀφήσουν τελικά 

νά πορευθῆ τό δρόμο πού ὁδηγεῖ στόν Θεό...

Ἡ θεία βοήθεια τῆς Ἁγίας Τριάδος νά μᾶς δυναμώσει 

σ' αὐτή τή δύσκολη πορεία μας. Ἀμήν.

Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας 

 Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, Τόμος Α΄, σελ. 174

Λόγος στήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

... Eἶναι μεγάλη ἁμαρτία νά μή σεβόμαστε τούς κανόνες

τούς ὁποίους ὅρισε ἡ Ἐκκλησία στίς ἐπτά Οἰκουμενικές Συνόδους.

Στίς Συνόδους αὐτές ἡ Ἐκκλησία μας ὄχι μόνο συνέταξε 

τό Σύμβολο τῆς Πίστεως ἀλλά καί τόν μεγαλύτερο ἀριθμό

τῶν ἱερῶν κανόνων, τούς ὁποίους ἐμεῖς ὁμολογοῦμε καί 

ὁπωσδήποτε πρέπει νά τηροῦμε.  Ὅλοι αὐτοί οἱ κανόνες εἶναι 

συγκεντρωμένοι στό βιβλίο πού λέγεται Νομοκανόνας (Πηδάλιον).

Τό  βιβλίο  αὐτό  ἡ  Ἐκκλησία  τό  χρησιμοποιεῖ  γιά  νά  συμβουλεύεται

καί  νά  καθορίζει  τήν  πορεία  της.

Στήν ἀρχή τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τοποθετοῦνται 

85 κανόνες τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἀκολουθοῦν οἱ κανόνες 

τῶν ἑπτά Οἰκουμενικῶν καί κάποιων τοπικῶν Συνόδων,

ἐπίσης καί οἱ κανόνες τῶν μεγάλων ἱεραρχῶν.

Ὁ ρόλος τῶν ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων εἶναι πάρα πολύ μεγάλος.

Αὐτές προστάτεψαν τήν Ἐκκλησία ἀπό τίς αἱρέσεις πού ἀπειλοῦσαν

τήν ἀλήθεια πού δίδασκε ὁ Κύριος μας Ἱησοῦς Χριστός

καί  μᾶς  τήν  παρέδωσαν  οἱ  Ἀπόστολοί  Του.

Γιά τίς αἱρέσεις πού βασάνιζαν τήν Ἐκκλησία κατά τή διάρκεια 

τῶν ὀκτώ σχεδόν αἰώνων, πού ἡ μία διαδεχόταν τήν ἄλλη.

Τό πῶς αὐτές οἱ αἱρέσεις κατηγορήθηκαν καί ἀναθεματίστηκαν

στίς ἑπτά Οἰκουμενικές Συνόδους σᾶς ἔχω πεῖ ἕνα χρόνο πρίν 

τήν ἴδια ἀκριβῶς ἡμέρα πού λέγεται ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. ...

 Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, Τόμος Α΄, σελ. 94

Πλήρης ἑνότητα - Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Κανείς ποτέ, ἀπό τήν δημιουργία τοῦ κόσμου καί μέχρι τήν συντέλειά του, 

δέν γεννήθηκε καί δέν θά γεννηθεῖ κατά τόν τρόπο, κατά τόν ὁποῖο 

γεννήθηκε  ὁ  Θεάνθρωπος  Ἰησοῦς  Χριστός.

Κανείς  ποτέ  δέ  γεννήθηκε  χωρίς ἄνδρα. 

Κανείς  δέ  γεννήθηκε  καί  δέ  θά  γεννηθεῖ

μέ  τήν  ἐπέλευση  τοῦ  Ἁγίου  Πνεύματος.

 Σέ  κανέναν  ποτέ  δέν  κατοίκησε  τό 

Ἅγιο  Πνεῦμα  μέ  τέτοια  ὁλοκληρωμένη  πληρότητα, 

μέ  τήν  ὁποία  ἐγκατοίκησε  στήν  Παναγία  Παρθένο  Μαρία. 

Κανέναν  δέν  ἐπισκίασε  ἡ  δύναμη  τοῦ  Ὑψίστου  καί 

τά  μητρικά  σπλάχνα  καμμίας  γυναίκας  δέν  ἁγίασε,

μέ  τέτοια  πληρότητα  καί  δύναμη, 

ὅπως  τά  σπλάχνα  τῆς  Ὑπεραγίας  Παρθένου  Μαρίας.

Κρατῆστε  βαθειά  στήν  καρδιά  σας,  αὐτό  πού  σᾶς  λέω

γιά  τήν  πλήρη  ἑνότητα  τοῦ  Πνεύματος  τοῦ  Θεοῦ  καί 

τῆς  ἀνθρώπινης  οὐσίας  τῆς  Μαρίας. 

 Ἅγιος Λουκᾶς τῆς Κριμαίας

Πηγή: Λόγοι καί Ὀμιλίες Ἁγίου Λουκᾶ τῆς Κριμαίας, Τόμος Α΄, σελ. 237