Ὁ Μέγας Βασίλειος - Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ὑπήρξε πολύς καί μέγας, θεία ψυχή, κανόνας ἀρετῆς, 

γενναῖος ἀγωνιστής τῆς ἀλήθειας 

πού ἀναπνέει μόνον τόν εὐσεβή λόγο, ἱκανό νά σώσει ὅλον τόν κόσμο, 

ἀνώτερος ἀπό τό σῶμα,

λαμπρός ἐξαιτίας τῆς δυνάμεως τοῦ λόγου,

θαυμάσιος, ἄριστος, ἐργατική μέλισσα, 

ρήτορας ἀνάμεσα στούς ρήτορες καί φιλόσοφος ἀνάμεσα στούς φιλοσόφους,

θεία καί ἀσύλληπτη ψυχή, περίοπτος καί περιλάλητος φάρος τῆς Ἐκκλησίας,

πυρσός ὅλης τῆς οἰκουμένης, σοφός, παράδειγμα γιά τούς πολλούς, 

εὐγενής καί μαθητής τῆς εἰρήνης, 

γενναία καί μεγαλόφρων ψυχή, καί ὅντως φιλόχριστη,

τέλειος, ψυχή ἀνώτερη ἀπό φιλοφροσύνη καί κολακεία,

κηδεμών καί προστάτης τοῦ συνόλου, φτωχός, ξένος πρός κάθε φιλοδοξία, 

ἀπλός καί ἀνεπιτήδευτος, ἄρτιος, νόμος ἔμψυχος (ζωντανός),

νομοθέτης, σύμβουλος, ὁδηγός, θεολόγος, παρηγορητής, 

παιδαγωγός τῆς νεότητος, οἰκονόμος, προστάτης τῶν χηρῶν,

πατέρας, φίλος, ἀδελφός, γιατρός, θεϊκός.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Πηγή: Παιδαγωγική Ἀνθρωπολογία Μεγάλου Βασιλείου, σελ. 14