Ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησε πρός τά μέρη Τύρου καί Σιδῶνος.
Μία Χαναναία ἐκραύγαζε καί ἔλεγε·
- Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱέ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται.
Ὁ Ἰησοῦς δέν τῆς ἀποκρίθηκε. Οἱ μαθητές Τόν παρακάλεσαν·
- Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὅπισθεν ἡμῶν. Τούς ἀποκρίθηκε λέγοντας·
- Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μή εἰς τά πρόβατα τά ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ.
Ἐκείνη ἦλθε κοντά Του καί Τόν προσκύνησε λέγοντας·
- Κ ύ ρ ι ε, β ο ή θ ε ι μ ο ι.
- Οὐκ ἔστι καλόν λαβεῖν τόν ἄρτον τῶν τέκνων καί βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.
- Ναί, Κύριε· καί γάρ τά κυνάρια ἐσθίει ἀπό τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων
ἀπό τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν.
- Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὠς θέλεις,
καί πράγματι ἀπό ἐκεῖνη τήν ὥρα ἰατρεύθηκε ἡ θυγατέρα της.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί ἀδελφοί, θαύμασε καί ἐπαίνεσε τήν Χαναναία
γιά τήν μεγάλη της πίστη καί τήν ἀξιοθαύμαστη ταπείνωσή της.
Ἐπιμονή στήν ἱκεσία, ὑπομονή καί ἀγάπη πρός τόν Κύριο.
Ἡ βαθειά πίστις ὁδηγεῖ στήν ταπείνωση καί
ἡ πραγματική ταπείνωση δυναμώνει τήν πίστη.
Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ μεγαλύτερη νίκη
γιατί ἐλκύει τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Τό δίδαγμα εἶναι ἀπάνθισμα ἀπό Κυριακοδρόμια τῶν Πατέρων.