«Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. ιστ΄33).

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Κυριακή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ

Ὁ Θεός εἶναι ὁ οὐράνιος Πατέρας μας καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἁμαρτωλοί.
Πάντοτε μᾶς περιμένει μέ πολλή ἀγάπη, γιά νά μᾶς συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες μας.
Ὁ ἀσωτος υἱός βασίστηκε στόν ἐαυτό του καί νόμιζε πώς θά εὐτυχήσει μακριά ἀπό τόν Πατέρα του.Ὅμως ἀφοῦ σπατάλησε τήν περιουσία του καί  τά πνευματικά του χαρίσματα στίς ἡδονές,ἄρχισε νά στερεῖται καί  τά πιό βασικά. Πεινοῦσε καί κατήντησε χοιροβοσκός νά τρώει ξυλοκέρατα, τροφή τῶν χοίρων.Θυμήθηκε τόν Πατέρα, καί συνῆλθε. Ἀποφάσισε νά ἐπιστρέψει μετανιωμένος γιά τήν ζωή πού ἔκανε μακριά Του.  
Ὁ Πατέρας βλέποντας τόν ἀπό μακριά τόν σπλαχνίσθηκε.  Τόν ἀγκάλιασε καί  τόν κατεφίλησε. Εἶπε στόν Πατέρα του:  «Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τόν οὐρανόν καί ἐνώπιόν σου, καί  οὐκέτι εἰμί ἄξιος κληθῆναι υἱός σου». Ὁ Πατέρας εἶπε στούς δούλους του: «ἐξενέγκατε τήν στολήν τήν πρώτην καί ἐνδύσατε αὐτόν, καί δότε δακτύλιον εἰς τήν χεῖρα αὐτοῦ καί ὑποδήματα εἰς τούς πόδας, καί ἐνέγκατες τόν μόσχον τόν σιτευτόν θύσατε, καί φαγόντες εὐφρανθῶμεν, ὅτι οὖτος ὁ υἱός μου νεκρός ἦν καί ἀνέζησε, καί ἀπολωλώς ἦν καί εὑρέθη».
Ὁ μεγαλύτερος ἀδερφός του εἴχε φθόνο καί κακία καί δέν ἥθελε νά γιορτάσει μέ τούς ἄλλους  τήν ἐπιστροφή τοῦ ἀδελφοῦ του. Ὁ Πατέρας του εἶπε: «τέκνον, σύ πάντοτε μετ' ἐμοῦ εἶ, καί πάντα τά ἐμά σά ἐστίν· εὐφρανθῆναι δέ καί χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρός ἦν καί ἀνέζησε, καί ἀπολωλώς ἦν καί εὑρέθη».

Μεγάλη χαρά στόν οὐρανό καί στήν γῆ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, 

γιά κάθε ἄνθρωπο πού ἔρχεται σέ ἐπίγνωση τοῦ ἐαυτοῦ του καί 

ἐπιστρέφει, στό σπίτι τοῦ οὐράνιου Πατέρα μας, στήν Ἐκκλησία.

Μέ  τήν  ἔμπρακτη  μετάνοια  καί  ταπείνωσή  του, 

ὁ  ἄσωτος  υἱός,  χάριτι  Θεοῦ,  σώζεται. 

Ὁ πολυεύσπλαχνος Πατέρας Θεός τοῦ χαρίζει τήν πρώτη στολή, 

δηλαδή  τήν  καθαρότητα  τῆς  ψυχῆς,

τό δαχτυλίδι πού εἶναι σύμβολο ἐξουσίας καί ἀῤῥαβώνας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,

στούς  βαπτισμένους  Ὀρθοδόξους  Χριστιανούς,

 καί τά ὑποδήματα γιά νά περπατάει στόν δρόμο τοῦ  Θεοῦ.

 Οἱ δούλοι ἦταν ἀνυπόδητοι ἐνῶ ὑποδήματα 

φοροῦσαν  μόνο  οἱ  ἐλεύθεροι. 

Ὁ μόσχος ὁ σιτευτός συμβολίζει τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, τόν Ἰησοῦ Χριστό,

πού  θυσιάζεται  γιά  τήν  σωτηρία  μας. 

Κι  ὅλοι  νά  χαιρόμαστε  ὅπως  χαίρεται  ὁ  οὐρανός 

γιά  τήν  σωτηρία  κάθε  ἀνθρώπου.

                                                                                                                    Τό δίδαγμα εἶναι ἀπάνθισμα ἀπό Κυριακοδρόμια τῶν Πατέρων.